Αλλαγές στην Εργασία και τις Συνθήκες Απασχόλησης
Η κυβέρνηση προωθεί την αύξηση των ωρών εργασίας με στόχο τη βελτίωση του διαθέσιμου εισοδήματος των εργαζομένων. Αντιμετωπίζοντας την ακρίβεια που πλήττει το πραγματικό εισόδημα και την αυξημένη φορολογία (μη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας, υψηλή έμμεση φορολογία και ΦΠΑ) που μειώνει τους μισθούς, η κυβέρνηση σχεδιάζει να καθιερώσει 13ωρη ημερήσια εργασία.
Μέχρι τώρα, οι ώρες εργασίας δεν μπορούσαν να ξεπερνούν τις 10 ανά ημέρα.Το νόμιμο ωράριο ήταν 8 ώρες, με δυνατότητα προσθήκης έως 2 επιπλέον ωρών είτε μέσω διευθέτησης (δηλαδή επιστροφή του επιπλέον χρόνου σε άλλη στιγμή ως μειωμένο ωράριο ή ρεπό), είτε ως υπερωρία. Οι εργαζόμενοι έχουν τη δυνατότητα να απασχολούνται σε άλλον εργοδότη με μερική απασχόληση μέχρι τις 13 ώρες ημερησίως, διασφαλίζοντας έτσι ένα διάστημα ανάπαυσης 11 ωρών.
Αντί για αυξήσεις στους μισθούς ή ελεύθερες Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ), η υπουργός Εργασίας Νίκη Κεραμέως αναμένεται να καταθέσει σχέδιο νόμου στη Βουλή το καλοκαίρι (πιθανόν τον Ιούλιο) που θα επιτρέπει περισσότερες ώρες εργασίας.
Εκτός από το «παραδοσιακό» οκτάωρο, θα προστεθούν δύο δωρεάν υπερωρίες καθημερινά μέσω της διευθέτησης του χρόνου εργασίας και τρεις ώρες υπερεργασίας με προσαύξηση έως 40%. Αυτή η λύση συνοδεύεται από την κατάργηση της προσαύξησης στις ασφαλιστικές εισφορές για υπερωρίες, Κυριακές και αργίες από τον περασμένο Μάρτιο ως αντιστάθμισμα προς τις επιχειρήσεις που διαμαρτύρονται για την εφαρμογή της ψηφιακής κάρτας.
Η ψηφιακή κάρτα έχει οδηγήσει σε αύξηση του κόστους εργασίας καθώς περιορίζει την παράνομη απασχόληση. Πολλές επιχειρήσεις υποχρεώνονται τώρα είτε να παρέχουν ρεπό είτε να πληρώσουν υπερωρίες (για παράδειγμα +40% για τη έκτη ημέρα πέραν των 40 ωρών). Η κυβέρνηση φαίνεται αποφασισμένη να νομιμοποιήσει οποιεσδήποτε παρανομίες ενδέχεται να έχουν αναδειχθεί μέσω της εφαρμογής αυτής.
Οι επιχειρήσεις επικαλούνται έλλειψη εργατικών χεριών κυρίως στον τομέα του Τουρισμού/Επισιτισμού όπου υπάρχουν έως και 60.000 κενές θέσεις. Ωστόσο, η reluctance των εργαζομένων να μετακινηθούν προς τους τουριστικούς προορισμούς σχετίζεται με:
- Χαμηλές αμοιβές για εργασία διάρκειας έως και 12 ώρες καθημερινά επτά ημέρες την εβδομάδα – κάτι συνηθισμένο στον Τουρισμό.
- Κακές συνθήκες διαμονής στα τουριστικά μέρη καθώς επίσης υψηλό κόστος ενοικίου.
- P περιορισμός της χειμερινής επιδότησης ανεργίας στους τρεις ή τρεις μισή μήνες από τη ΔΥΠΑ/ΟΑΕΔ έχει οδηγήσει πολλούς εποχικά εργαζόμενους σε άλλους κλάδους.
Aξιοσημείωτο είναι ότι οι αλλεπάλληλες νομοθετικές αλλαγές έχουν ανατρέψει το εργατικό δίκαιο:
- Mετατροπή πλήρους απασχόλησης σε μερική μέσω ατομικής σύμβασης.
- Dιευθέτηση χρόνου εργασίας μηνιαίως βάσει ατομικής σύμβασης.
- Eργασία κατά τη διάρκεια της έκτης ημέρας (Σάββατο) υπό διευθυντικό δικαίωμα με προσαύξηση στο ωρομίσθιο κατά +40% .
- Kατάργηση συνεχόμενης ανάπαυσης διάρκειας άνω των48 ωρών .
- Kατάργηση αποζημίωσης απολύσεων κατά δοκιμή έξι μηνών .