48 ώρες στο νερό: Η συγκλονιστική εξομολόγηση Έλληνα φρουρού μετά την επίθεση των Χούθι

24 Οκτωβρίου, 2025

Μια Συναρπαστική Ιστορία Επιβίωσης στην Ερυθρά Θάλασσα

Ο Βαγγέλης Σταρίδας, Έλληνας ένοπλος φρουρός, αφηγείται τις δραματικές στιγμές που βίωσε όταν το πλοίο Eternity C δέχθηκε επίθεση από τους Χούθι στις 7 Ιουλίου. Αναγκάστηκε να παραμείνει στη θάλασσα για δύο ολόκληρες ημέρες, αγωνιζόμενος για τη ζωή του. Σε συνέντευξή του στην εκπομπή «Αυτοψία» με τον Αντώνη Σρόιτερ, αποκαλύπτει πώς η υπόσχεση που είχε δώσει στην κόρη του να επιστρέφει πάντα τον κράτησε ζωντανό: «ότι πάντα θα επιστρέφω».

Η Επίθεση από τους Χούθι

Το πλοίο είχε προορισμό την Άκαμπα μετά την εκφόρτωση σόγιας από τις Ηνωμένες Πολιτείες στη Σομαλία. Ο Βαγγέλης θυμάται: «Ξεκουραζόμουν πριν αναλάβω τη βάρδια στις 8 το πρωί όταν ξαφνικά χτύπησε το τηλέφωνο και μου είπαν να ανέβω στη γέφυρα γιατί κάτι ανησυχητικό εμφανίστηκε στο ραντάρ». Όταν ετοιμάστηκε και βγήκε από την καμπίνα, δέχθηκαν το πρώτο χτύπημα: «Ήταν ένα δυνατό κρότος που ταρακούνισε τα πάντα γύρω μου». Συνειδητοποίησε ότι είχαν δεχθεί επίθεση και έσπευσε στη γέφυρα.

“Εκείνη τη στιγμή καταλάβαμε ότι είχαμε πληγεί στο πίσω δεξιά μέρος κοντά στο μηχανοστάσιο”, είπε ο φρουρός. “Κατέβηκα κάτω και αντίκρισα μια σκηνή καταστροφής”. Με φακούς ψάχνανε για επιζώντες και τότε εντόπισε έναν συνάδελφο σε κατάσταση σοκ.

Οι Δραματικές Ώρες της Νύχτας

“Είχαμε τρεις νεκρούς στο μηχανοστάσιο”, δήλωσε ο Βαγγέλης. “Δεχτήκαμε επιθέσεις όλη τη νύχτα μέχρι τις 10 το πρωί της επόμενης ημέρας”. Οι εκρήξεις ήταν συνεχείς και έντονες: “Μετρούσα τους πυραύλους και έφτασα στους 15”. Προσπάθησε να κρατήσει ήρεμο το πλήρωμα καθώς οι άνθρωποι γύρω του πανικοβάλλονταν.

“Μετά από κάθε χτύπημα ένιωθα ένα ωστικό κύμα που με πετούσε μακριά”, πρόσθεσε. Αποφασισμένος να προστατεύσει τους άλλους, δεν ήθελε να κινδυνεύσει η ασφάλεια των συναδέλφων του.

Η Απόφαση της Διαφυγής

“Σύντομα αποφασίσαμε ότι αν μέναμε στο πλοίο δεν θα επιβιώσουμε”, είπε ο Βαγγέλης. “Πρέπει να πέσουμε στη θάλασσα”. Μετά από μια ισχυρή έκρηξη που τον τραυμάτισε σοβαρά στο πόδι, ενημέρωσε τον καπετάνιο για την ανάγκη φυγής.

“Φοράμε σωσίβια και πέσαμε όλοι μαζί στη θάλασσα”, θυμήθηκε ο φρουρός. Κολυμπούσαν προς την αντίθετη κατεύθυνση μακριά από το πλοίο ενώ οι επιθέσεις συνεχίζονταν με πυροβολισμούς στον αέρα.

Δύο Ημέρες Αγωνίας

“Περάσαμε δύο ημέρες χωρίς νερό σε θερμοκρασίες σχεδόν καυτές”, περιγράφει ο Βαγγέλης.Το βράδυ η θερμοκρασία έπεφτε δραματικά ενώ οι τσιμπήματα ψαριών προσθέτανε στον πόνο τους.
“Την πρώτη μέρα ένιωσα φόβο αλλά μετά σκέφτηκα ότι πρέπει απλά να φτάσω κάπου ασφαλή.”