Αλλαγές στο Εργασιακό Τοπίο με το Νέο Νομοσχέδιο

Το πρόσφατο νομοσχέδιο που προωθεί η κυβέρνηση εισάγει σημαντικές αλλαγές στον τομέα της εργασίας, με τον κατώτατο μισθό να παραμένει στα 800 ευρώ, ανεξαρτήτως των αμοιβών κατά τη διάρκεια της ενεργούς απασχόλησης. Σύμφωνα με τις νέες ρυθμίσεις, δεν θα απαιτείται η καταβολή ασφαλιστικών εισφορών για τις επιπλέον αμοιβές που προκύπτουν από κλαδικές συμβάσεις ή ατομικές συμφωνίες. Έτσι, ο βασικός μισθός των 880 ευρώ θα είναι ο μόνος που θα λαμβάνεται υπόψη για τον υπολογισμό του ΕΦΚΑ.

Στην παρουσίαση του νομοσχεδίου από την Υπουργό Εργασίας Νίκη Κεραμέως στις 30 Ιουνίου στο Υπουργικό Συμβούλιο, αναφέρθηκε επίσης ότι οι εργαζόμενοι θα μπορούν να εργάζονται τρεις ημέρες την εβδομάδα και να συμπληρώνουν τις ώρες εργασίας τους σε αυτές τις ημέρες. Αυτή η αλλαγή αποσκοπεί στην αντιμετώπιση των ανησυχιών από τον τομέα του τουρισμού και της εστίασης σχετικά με την εφαρμογή ψηφιακής κάρτας εργασίας που καταγράφει λεπτομερώς τις ώρες απασχόλησης.

Οι εργαζόμενοι ενδέχεται να εργάζονται έως και 13 ώρες ημερησίως. Αυτό σημαίνει ότι χάνεται η δυνατότητα για δεύτερη απασχόληση σε άλλο εργοδότη και υπάρχει πιθανότητα απώλειας εισοδήματος. Κατά τη διάρκεια αυτής της εκτεταμένης εργασίας, οι υπάλληλοι θα πληρώνονται σύμφωνα με τον βασικό μισθό για οκτώ ώρες (είτε αυτός είναι ο κανονικός είτε κάποιος κλαδικός), ενώ οι δύο επιπλέον ώρες δεν θα αποζημιώνονται καθόλου.

Για τους εργαζόμενους που έχουν διαλείπουσα εργασία δύο ή τριών ημερών ανά εβδομάδα, υπάρχει δυνατότητα να συμπληρώσουν μέχρι 39 ώρες μέσα σε ένα τριήμερο.Αυτή η πρακτική μπορεί να οδηγήσει σε εξάντληση και αρνητικές συνέπειες στην κοινωνική ζωή των εργαζομένων.

Επιπλέον, όσοι καλύπτονται από συλλογικές συμβάσεις δεν πρόκειται να δουν αύξηση στις ασφαλιστικές τους εισφορές παρά την υπερωριακή τους εργασία ή την εργασία κατά τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες.

“Η πρόσφατη απαλλαγή των προσαυξήσεων από ασφαλιστικές εισφορές σε υπερεργασία, υπερωρίες, νυκτερινά και αργίες επεκτείνεται και σε προσαυξήσεις που προβλέπονται από Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.”

Ως αποτέλεσμα αυτών των αλλαγών, ένας εργαζόμενος με 40 χρόνια ασφάλισης μπορεί τελικά να λάβει σύνταξη ίση με αυτήν ενός μηνιαίου μισθού ύψους μόλις 880 ευρώ αντί για έναν πραγματικό μεικτό μισθό όπως τα 3.000 ευρώ.

Aυτό το μέτρο φαίνεται πως έχει σχεδιαστεί ως μια προσπάθεια περιορισμού του μη μισθολογικού κόστους αλλά ενδέχεται τελικά να βλάψει σοβαρά τις συνταξιοδοτικές προσδοκίες των εργαζομένων καθώς επίσης μπορεί να εντείνει τη φυγή νέων ανθρώπων στο εξωτερικό αναζητώντας καλύτερους όρους ζωής.