Εορταστική Συναυλία για τα 100 Χρόνια από τη Γέννηση του Μίκη Θεοδωράκη
Πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε στο Καλλιμάρμαρο για να παρακολουθήσει τη σπουδαία συναυλία αφιερωμένη στα 100 χρόνια από την γέννηση του εμβληματικού μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη. Η εκδήλωση οργανώθηκε από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας και την οικογένεια του μεγάλου καλλιτέχνη.
Η μπάντα «Κοινοί Θνητοί» άνοιξε τη βραδιά με μια μοναδική ερμηνεία του τραγουδιού «Θάλασσες μας ζώνουν», το οποίο ο Θεοδωράκης συνέθεσε κατά την περίοδο της εξορίας του στην Ικαρία. Ακολούθησε η διασκευή του κομματιού «Ο αδελφός τον αδελφό», που ανέδειξε μία από τις πτυχές που καθιστούν το έργο του διαχρονικό.
Στη συνέχεια, ο γενικός γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, απηύθυνε χαιρετισμό στους παρευρισκόμενους.
Η συναυλία φέρει τον τίτλο «Κοντά σας όλη μου η ζωή» και σκοπό έχει να τιμήσει την προσφορά και τους αγώνες που έδωσε ο Μίκης Θεοδωράκης κατά τη διάρκεια της ζωής του.
Καλλιτέχνες που συμμετείχαν:
- Γεράσιμος Ανδρεάτος
- Ρίτα Αντωνοπούλου
- Pαντελής Θαλασσινός
- Άγγελος Θεοδωράκης
- Βιολέτα Ίκαρη
- Bασίλης Λέκκας
- Kώστας Μακεδόνας
- Mανώλης Μητσιάς
- Dimitris Mπάσης
- Γιώτα Νέγκα
- Γιώργος Νταλάρας
- Bασίλης Παπακωνσταντίνου
- Mίλτος Πασχαλίδης
- Παναγιώτης Πετράκης
- Άλκηστις Πρωτοψάλτη
- Αγγελική Τουμπανάκη
- Kώστας Τριανταφυλλίδης
- Διονύσης Τσακνής < / l i >
< l i >< span style = "color: #ff0000;" >< b >< i >< u >< / l i >
< l i >< span style = "color: #ff0000;" >< b >< i >< u >< / l i >
< l i > Tάνια Tσανακλίδου
< br />
Mαρία Φαραντούρη
Mάριος Φραγκούλης
«Kοινοί Θνητοί»
O Mίκis Θeoδώρακis με τo Δημήtρη Kουτσoύμπα στo Φεστιβάλ τoυ KNE καi τoυ Oδηγητή, τo 2017.
O Mίκis Θeoδώρακis με την Aλέka Παπαρήγα κατά τις εργασίες διάσωσης τoυ Iστορικού Aρχείου τoυ KKE.O Mίκis Θeoδώρακis με τoν Xαρίλαо Φλωράκη καi τoν Γιάννη Ρίτσо.
“Στην σημερινή κρίσιμη συγκυρία -χωρίς να το έχουμε προβλέψει, άλλοι φρόντισαν γι’ αυτό- γιορτάζουμε τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Μίκη όπως εκείνος θα ήθελε. Το τραγούδι και ο αγώνας συνδυάζονται σε μια ιστορική συναυλία που αποκτά χαρακτήρα διαδήλωσης για την καταδίκαση των πολέμων και των δυνάμεων που εκμεταλλεύονται τους λαούς”. Ο Δημήτρης Κουτσούμπας υπογράμμισε ότι η σημερινή εκδήλωση είναι ένα κάλεσμα ενότητας στον αγώνα ενάντια στην αδικία.”Το πνευματικό δημιούργημα είναι αυτό που αντέχει στον χρόνο”, είπε χαρακτηριστικά.
“Ο χρόνος σέβεται τους δημιουργούς οι οποίοι ακούν τον παλμό της Ιστορίας”, πρόσθεσε αναφερόμενος στη συμβολή και δράση του Μίκη μέσα στο λαϊκό κίνημα.”
“Αυτό δεν είναι παράλογο. Ο χρόνος δείχνει σεβασμό στους δημιουργούς οι οποίοι μπορούν να αντιλαμβάνονται τις εξελίξεις γύρω τους”.Ο ίδιος συμμετείχε ενεργά στην Αντίσταση ήδη από νεαρή ηλικία.” Στον εμφύλιο πόλεμο υπήρξε θύμα διωγμών αλλά ποτέ δεν σταμάτησε να μάχεται για κοινωνικές αλλαγές”. Επίσης αναφέρθηκε στις δοκιμασίες που υπέστη λόγω των πολιτικών πεποιθήσεων αλλά παρέμεινε πιστός στις αξίες της τέχνης και της κοινωνικής δικαιοσύνης.”
Η Κληρονομιά του Μίκη Θεοδωράκη
Από το 1967, ο Μίκης Θεοδωράκης με τις αμέτρητες συναυλίες του στο εξωτερικό μέχρι την πτώση της δικτατορίας, διαδίδει το μήνυμα της αντίστασης και της ελευθερίας σε όλο τον κόσμο και στην Ελλάδα. Τα τραγούδια του, που ψιθυρίζαμε κρυφά κατά τη διάρκεια εκείνης της σκοτεινής επταετίας, πλημμύρισαν τα σχολεία, τα πανεπιστήμια και τις διαδηλώσεις. Στις συγκλονιστικές εμφανίσεις του και στα Φεστιβάλ της ΚΝΕ, η μουσική του συνδέθηκε με τον κόσμο δημιουργώντας μια αίσθηση πίστης ότι οι αγώνες μας θα φέρουν ένα καλύτερο μέλλον.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου συμμετείχε ενεργά ως υποψήφιος του ΚΚΕ για τον δήμο Αθηναίων. Το 1981 και το 1985 υπηρέτησε ως βουλευτής υπερασπίζοντας τα δικαιώματα των εργαζομένων. Ούτε η πτώση των σοσιαλιστικών καθεστώτων στην ΕΣΣΔ ή σε άλλες χώρες μπόρεσε να απομακρύνει τον Μίκη από τους αγώνες. Αντίθετα, ένιωθε περήφανος για την αντοχή μας λέγοντας ότι “αυτό οφείλεται στις θυσίες χιλιάδων πρωτοπόρων αγωνιστών που έπεσαν για τις σημαίες τους”.
Με τα τραγούδια του και τη συμμετοχή του στους κοινωνικούς αγώνες παρέμεινε παρών στις κρίσιμες στιγμές της Ιστορίας: Καταδίκασε τους βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία και έστειλε επιστολές καταγγελίας προς διεθνείς οργανισμούς σχετικά με την εξίσωση κομμουνισμού-φασισμού. Παρά την προχωρημένη ηλικία του, ήταν μάρτυρας κατηγορίας στη δίκη της Χρυσής Αυγής.
Στην πορεία αυτή δεν δίστασε να εκφράσει δημόσια τις απόψεις του ακόμα κι όταν αυτές προκαλούσαν αντιδράσεις από κυβερνήσεις ή οργανώσεις. Πίστευε πως η μόνη λύση για να παραμείνει κανείς πιστός στον εαυτό είναι να συντονίζεται με όσους δεν φοβούνται να αντιμετωπίσουν την ιστορία.
Ο Μίκης είχε πολλά να διηγηθεί μέσα από το έργο του που αποτύπωσε τη λαϊκή πάλη στον 20ό αιώνα στην Ελλάδα. Έκανε έναν ολόκληρο λαό περήφανο για την κληρονομιά των αγώνων τους ενώ σήμερα αναζητούμε ξανά τη φλόγα που ενέπνευσε τόσους πολλούς.
Θυμόμαστε τη δυναμική παρουσία του στη μεγαλειώδη συναυλία-συλλαλητήριο κατά των βομβαρδισμών στη Γιουγκοσλαβία το 1999 όπου συγκέντρωσε όλους τους σπουδαίους ερμηνευτές μαζί. Τον φανταζόμαστε πάντα μπροστάρης στους κοινωνικούς αγώνες καλώντας μας σε δράση ενάντια στις αδικίες.
Η τέχνη και οι ιδέες που προώθησε ήταν πάντα γεμάτες πάθος αλλά επίσης ευαισθησία απέναντι στην ανθρώπινη ζωή. Πίστεψε ακλόνα ότι μόνο ο λαός μπορεί να εισχωρήσει στα ανώτερα επίπεδα δημιουργίας αν έχει πρόσβαση στα σωστά εργαλεία.
Η Δημιουργική Συνύπαρξη
Ο Θεοδωράκης δεν περιορίστηκε μόνο στο είδος της έντεχνης μουσικής αλλά επιχείρησε μια μοναδική σύνθεση μεταξύ συμφωνικής μουσικής και ελληνικών παραδοσιακών στοιχείων όπως φαίνεται στο έργο “Επιτάφιος” σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου – ένα σημείο αναφοράς στην ελληνική μουσική σκηνή.
Μια Διαρκής Σύγκρουση
TheocharisS work is a continuous struggle against injustice and resignation while also being a call to action until dreams are realized and justice prevails over despair and disappointment from unfulfilled ideals.
Η Κληρονομιά του Μίκη Θεοδωράκη
Ο Μίκης Θεοδωράκης υπήρξε ένας από τους πιο εμβληματικούς συνθέτες της σύγχρονης εποχής. Ακόμα και όταν δημιουργούσε συμφωνικά έργα, η σκέψη του ήταν πάντα στραμμένη προς τον λαό. “Ό,τι φτιάξαμε το πήραμε από τον λαό και στο λαό το επιστρέφουμε”, δήλωνε με περηφάνια. Αυτή η στάση δεν προερχόταν από ταπεινοφροσύνη, αλλά από την κατανόηση ότι η αληθινή τέχνη αποτυπώνει τη ροή της Ιστορίας και ότι ο κινητήρας αυτής της ροής είναι ο ίδιος ο λαός.
Είχε πλήρη επίγνωση ότι οι σπουδαίες δημιουργίες του αντλούσαν έμπνευση από τις σημαντικές πράξεις των ανθρώπων γύρω του. Παρόλο που η συμμετοχή του σε κοινωνικές δράσεις μπορεί να τον αποσπούσε κάπως από τη μουσική του παραγωγή, αυτή ήταν στην πραγματικότητα το ζωογόνο στοιχείο για την τέχνη του.
Στο δοκίμιο “Στη διαλεκτική της αρμονίας”, που συνέγραψε με τον Κώστα Γουλιάμο, επισημαίνει: “Σε κάθε αληθινή επανάσταση αντιστοιχεί μια νέα μορφή πολιτιστικής επανάστασης”. Στην περίπτωση των σοσιαλιστικών αλλαγών, όπου καθιερώθηκε η ισότητα για όλους, αναδύεται μια τέχνη που απευθύνεται σε όλους.
Ως γνήσιος διεθνιστής επιθυμούσε να συνδυάσει τη φωνή των Ελλήνων με τις φωνές άλλων λαών μέσα στο πολύφωνο τραγούδι της ανθρωπότητας. Και αυτό το πέτυχε με μεγάλη ευκολία. Η μουσική του ξεπέρασε τα σύνορα της πατρίδας μας χάρη στην καθολικότητά της που πηγάζει από τα κοινά βάσανα και τις ελπίδες των ανθρώπων παντού στον κόσμο.
Η παγκόσμια αναγνώριση για την καλλιτεχνική και κοινωνική προσφορά του επισφραγίστηκε με το βραβείο Λένιν για την Ειρήνη. Χωρίς αμφιβολία, χωρίς τον Μίκη ως ιδρυτή αυτής της νέας Τέχνης, οι μουσικές μας θα είχαν διαφορετική πορεία. Χάρη στη δυναμική προσωπικότητα αυτού του μεγάλου καλλιτέχνη όλοι εμείς έχουμε επηρεαστεί βαθιά.
Αν και ως μέλος ενός κομμουνιστικού κόμματος δεν συμφωνούσαμε πάντοτε με τις πολιτικές επιλογές του Μίκη,αυτό που παραμένει είναι η ανεκτίμητη κληρονομιά που άφησε πίσω του μέσω των έργων τους καθώς επίσης και οι πολιτικές αρχές στις οποίες πίστευε ακλόνητα: “Σβήνοντας τις λεπτομέρειες” κρατώντας μόνο τα “Μεγάλα Μεγέθη”.Όπως έλεγε: “Ξέρω πως τελικά η πλειονότητα θα ενταχθεί στις γραμμές μας… Και τότε θα γεμίσει ο τόπος τραγούδια χαράς και ελευθερίας”.
Aυτή τη μέρα προσδοκούσε διαρκώς· γι’ αυτήν αγωνίστηκε σφοδρά κατά τη διάρκεια όλης της ζωής τους. Μέχρι να έρθει αυτή η Λαμπρή ημέρα θα συνεχίσουμε να πολεμάμε μαζί με τα τραγούδια τους.
Και όταν “τελειώσει ο πόλεμος”, εκεί όπου “κοκκινίζουν τα όνειρα”, δε θα ξεχνάμε ποτέ την κληρονομιά αυτούτου μεγάλου καλλιτέχνη.
Με τη δική τους μουσική θα ενώνουμε ξανά όλες τις φωνές στην Ελλάδα αλλά και πέρα απ’ αυτήν – στην Τουρκία, στην Κύπρο ή στη Μεσόγειο – ψάλλοντας ένα κοινό μήνυμα ειρήνης κι ανθρωπισμού.