Σύνταξη και Αντιφάσεις του Συστήματος

Αυτοί που πλησιάζουν τη σύνταξη συχνά νιώθουν την ανάγκη να αναλογιστούν τη ζωή τους και να κερδίσουν λίγο χρόνο για αυτοσυγκέντρωση.Ωστόσο, υπάρχουν πολλοί που έχουν υπολογίσει λανθασμένα τις συνθήκες της συνταξιοδότησης και ενδέχεται να αντιμετωπίσουν δυσάρεστες εκπλήξεις. Παράλληλα, κάποιοι άλλοι βλέπουν στη συνταξιοδότηση μια ευκαιρία για πράγματα που δεν είχαν την δυνατότητα να κάνουν κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής τους πορείας.

Παράδοξα του Συστήματος Συντάξεων

1. Ένας ελεύθερος επαγγελματίας μπορεί να αποφύγει τα τεκμήρια φορολόγησης αν επιλέξει να βγει στη σύνταξη. Με 33 χρόνια ασφάλισης στο 62ο έτος της ηλικίας του και 7 πλασματικά έτη, έχει τη δυνατότητα αυτή. Τα ποσά από τα πλασματικά έτη παρακρατούνται από τη σύνταξή του κάθε μήνα (χωρίς απώλεια αποταμιεύσεων) ενώ συνεχίζει κανονικά την επαγγελματική δραστηριότητα. Για αυτόν τον λόγο καταβάλλει επιπλέον 90 ευρώ μηνιαίως στον ΕΦΚΑ.
2. Όταν αποφασίσει στα 67 ή στα 75 χρόνια του να αποσυρθεί οριστικά από την εργασία, μπορεί να ζητήσει προσαύξηση των αποδοχών από τον ΕΦΚΑ για τα χρόνια που εργάστηκε παράλληλα με τη συνταξιοδότηση. Αν οι πρόσθετες αυτές αποδοχές τον τοποθετήσουν σε υψηλότερη εισοδηματική κλίμακα, θα γλιτώσει την «Εισφορά Αλληλεγγύης Συνταξιούχου» (ΕΑΣ), σε αντίθεση με άλλους συνταξιούχους που συνέχισαν τις ασφαλιστικές τους υποχρεώσεις για περισσότερα χρόνια.
3. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι παρέχει αυξήσεις στις συντάξεις κάθε χρόνο… Ωστόσο, αυτές οι αυξήσεις δίνονται μόνο τα τελευταία τρία χρόνια και είναι χαμηλότερες από τον πληθωρισμό (2,4% φέτος με πληθωρισμό στο 3%).
4. Για τις αυξήσεις αυτές δαπανώνται περίπου 400 εκατομμύρια ευρώ (σε σύνολο σχεδόν 34 δισεκατομμυρίων ευρώ σε συντάξεις), γεγονός που σημαίνει ότι η ποσοστιαία αύξηση είναι μόλις στο 1,2%, καθώς εξαιρούνται όσοι έχουν προσωπική διαφορά κτλ.
5. Οι αυξήσεις δεν αφορούν ούτε τις επικουρικές συντάξεις οι οποίες παραμένουν στα ίδια επίπεδα μετά τις περικοπές λόγω μνημονίων…
6. Η κυβέρνηση μειώνει τις εισφορές για σύνταση και υγεία υπό το πρόσχημα της μείωσης των μη μισθολογικών βαρών αλλά δεν αγγίζει τη φορολογία η οποία επίσης θεωρείται «μη μισθολογικό κόστος». Έτσι ωφελεί μόνο τις επιχειρήσεις ενώ οι εργαζόμενοι χάνουν μέρος των μισθών τους.
7. Οι αγρότες πρώην ΟΓΑ που πήραν σύνταξη μεταξύ των ετών 2018-2020 στο ηλικιακό όριο των 67 ετών λαμβάνουν χαμηλότερες αποδοχές (κάτω από τα 409 ευρώ μηνιαίως) συγκριτικά με ανασφάλιστους πολίτες οι οποίοι λαμβάνουν μεγαλύτερη σύνταξη χωρίς κανένα κόστος εισφορών.
8. Noμικά δεν υπάρχει υποχρέωση παροχής ανταποδοτικής σύνταξης σε άτομα με λιγότερα από15 έτη ασφάλισης (χωρίς καν καταβολή μέρους της εθνικής σύντας), κάτι το οποίο οδηγεί όσους δεν συμπληρώνουν τον απαιτούμενο χρόνο εργασίας στην απώλεια των «αποθηκευμένων» χρημάτων τους.
9. The old retirees do not receive an increase in their pension for any parallel or consecutive insurance time that was not counted during the retirement submission process; this means that any additional insurance time does not lead to a pension increase and is only considered for establishing a second pension – requiring more than sixteen years of contributions.
10. The cases of supplementary insurance do not provide for the return of contributions if the conditions for retirement are not met.