«Έλληνες της Γερμανίας: Απογοητευμένοι από την κυβέρνηση, ζητούν εκπαιδευτικούς»

«Εάν οι Έλληνες που έχουν μεταναστεύσει από την Ελλάδα έχουν στείλει τα παιδιά τους σε σχολεία του εξωτερικού, είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα επιστρέψουν ποτέ. Η κύρια προϋπόθεση για να αναστραφεί το φαινόμενο της διαρροής εγκεφάλων είναι η ύπαρξη ελληνικών σχολείων στο εξωτερικό», επισημαίνουν οι γονείς των μαθητών στη Νυρεμβέργη (1ο και 2ο Δημοτικό Σχολείο, καθώς και Γυμνάσιο Νυρεμβέργης). Οι σύλλογοι γονέων καταγγέλλουν την έλλειψη εκπαιδευτικών για την κάλυψη των αναγκών των σχολείων και τονίζουν ότι η ελληνική κυβέρνηση «έχει δημιουργήσει τη σημερινή ασφυκτική κατάσταση.Και απλώς παρακολουθεί!»

Η ανακοίνωση των Συλλόγων: Οι γονείς και κηδεμόνες από τα σχολεία της Νυρεμβέργης δηλώνουμε αποφασισμένοι να αγωνιστούμε με κάθε μέσο για μια αξιοπρεπή εκπαίδευση των παιδιών μας στα ελληνικά-γερμανικά εκπαιδευτικά ιδρύματα της περιοχής. Η αδράνεια ή η σκόπιμη αδιαφορία από τους αρμόδιους του υπουργείου στην Ελλάδα,αλλά και στη Βαυαρία,έχει οδηγήσει τα σχολεία μας σε κρίσιμη κατάσταση. Κενά που είναι γνωστά εδώ και μήνες παραμένουν ακάλυπτα, με αποτέλεσμα σοβαρές συνέπειες στη λειτουργία τους. Μια μικρή αλλαγή, όπως η αποχώρηση ή ασθένεια ενός μόνο δασκάλου μπορεί να προκαλέσει δραματικές επιπτώσεις στα προγράμματα σπουδών.

Η μόνιμη δικαιολογία είναι το χαμηλό ενδιαφέρον των εκπαιδευτικών να στελεχώσουν τις θέσεις στα σχολεία μας, κάτι που αποδεικνύει τη γενικότερη αδιαφορία της ελληνικής κυβέρνησης προς τα εκπαιδευτικά ιδρύματα του εξωτερικού. Με πενιχρούς μισθούς και την αυθαίρετη άρνηση υπογραφής συμβάσεων αορίστου χρόνου με Έλληνες δασκάλους στο εξωτερικό, οι οποίοι προσλαμβάνονται μόνο ως ωρομίσθιοι για περιορισμένο χρονικό διάστημα έως δύο χρόνια, έχει δημιουργηθεί αυτή η δύσκολη κατάσταση σήμερα.

Τα ψεύτικα καθησυχαστικά λόγια δεν γεμίζουν τις κενές ώρες διδασκαλίας ούτε πρόκειται τίποτα να βελτιωθεί αν δεν υπάρξουν ουσιαστικές αλλαγές:

1. Αύξηση του μισθού των εκπαιδευτικών. Παρά το γεγονός ότι το κόστος ζωής έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία 15 χρόνια και σύμφωνα με κυβερνητικές δηλώσεις η οικονομική κατάσταση έχει βελτιωθεί, το ποσό που διατίθεται για την εκπαίδευση Ελλήνων στο εξωτερικό παραμένει μόλις το ένα δέκατο από αυτό που ήταν παλιότερα.
2. Επικοινωνία με το υπουργείο Παιδείας στην Ελλάδα. Όλες οι προσπάθειές μας να επικοινωνήσουμε με τις αρχές έχουν αποτύχει. Είναι σαν να μην είμαστε πολίτες αυτού του κράτους χωρίς δικαίωμα έκφρασης ή ακρόασης.
3. Aύξηση της διάρκειας θητείας στους αποσπασμένους εκπαιδευτικούς στα 7 χρόνια. Είναι μεγάλη απώλεια εμπειρίας όταν φεύγουν δάσκαλοι που έχουν ενσωματωθεί στην κοινότητα μετά από πέντε χρόνια εργασίας.
4. Dυνατότητα επαναφοράς αποσπασμένου εκπαιδευτικού σε θέση χωρίς κάλυψη μέσω προκήρυξης.
5. Παροχή κινήτρων στους αποσπάσιμους καθηγητές.
6. Pρόσληψη μόνιμων καθηγητών μέσω συμβάσεων εργασίας αορίστου χρόνου. Η τρέχουσα πολιτική οδηγεί σε απώλειες παραγωγικότητας καθώς οι δάσκαλοι αναγκάζονται συχνά να φύγουν πριν προλάβουν να προσαρμοστούν πλήρως στις απαιτήσεις του περιβάλλοντος εργασίας τους.

Aυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις θέσεις γερμανικών μαθημάτων όπου υπάρχει μεγάλη δυσκολία εύρεσης κατάλληλων υποψηφίων αλλά είναι επίσης κρίσιμες για τη λειτουργία των σχολείων μας. Αυτές μπορούν ασφαλώς να καλυφθούν μόνο από Έλληνες μόνιμους κατοίκους στο εξωτερικό όπως συνέβαινε επιτυχώς στο παρελθόν.»