Συγκινητικές Ιστορίες Ελευθερίας από τους Ισραηλινούς Ομήρους
Συγκλονιστικές είναι οι αφηγήσεις των Ισραηλινών ομήρων που απελευθερώθηκαν σήμερα από τη Χαμάς, έπειτα από μια μακρά περίοδο δύο ετών αιχμαλωσίας. Ένας από τους πρώτους που είδαν το φως της ελευθερίας είναι ο 24χρονος Αλόν Οχέλ,ο οποίος είχε απαχθεί στις 7 Οκτωβρίου 2023 ενώ προσπαθούσε να βρει καταφύγιο μετά την αποχώρησή του από το μουσικό φεστιβάλ Super Nova.
Ο Αλόν υπήρξε θύμα σοβαρών τραυματισμών και έχει χάσει την όρασή του από το ένα μάτι. Κατά τη διάρκεια της κράτησής του, υπήρξε θύμα κακομεταχείρισης και υποσιτισμού, καθώς η διατροφή του περιοριζόταν σε ένα κομμάτι πίτας ημερησίως. Οι συνθήκες αυτές επιβεβαιώθηκαν τόσο από άλλους απελευθερωθέντες όσο και μέσω μαρτυριών της οικογένειάς του. Παράλληλα, η Χαμάς είχε δημοσιεύσει προπαγανδιστικά βίντεο που παρουσίαζαν την εξασθενημένη κατάσταση της υγείας του.
Ο αδελφός του Αλόν, Ρονέν, μιλώντας στην ιστοσελίδα Walla τον Φεβρουάριο, ανέφερε ότι αρκετοί όμηροι που απελευθερώθηκαν πρόσφατα επιβεβαίωσαν τις κακές συνθήκες κράτησης που υπήρχαν για τον Αλόν.Σύμφωνα με τις πληροφορίες που συγκέντρωσε ο Ρονέν, ο αδελφός του κρατούνταν αλυσοδεμένος στα υπόγεια τούνελα της Χαμάς για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Το προπαγανδιστικό βίντεο της Χαμάς με τον Αλόν και τον συγκρατούμενό του Γκάι Γκιλμπόα-Νταλάλ δημοσιεύθηκε τον Σεπτέμβριο και παρουσίαζε τους δύο άνδρες εμφανώς αδύνατους με τη λεζάντα «ο χρόνος τελειώνει». Η οικογένεια δήλωσε ότι αυτό το βίντεο τους έκανε να τρέμουν.
Κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας του,ο Αλόν κρατούνταν μαζί με άλλους όπως ο Έλι Σαράμπι -τον οποίο περιγράφει στο βιβλίο του ως «τον καλύτερό μου φίλο για 14 μήνες»-,καθώς επίσης οι Ορ Λεβί και Ελία Κοέν.Αυτοί οι τρεις άνδρες είχαν απελευθερωθεί σε προηγούμενη συμφωνία ανταλλαγής.
“Η τύχη μου είναι αυτή που είμαι εδώ κι εκείνος όχι”, είπε χαρακτηριστικά ο Ορ αναφερόμενος στον Αλον εκφράζοντας τις ενοχές που ένιωθε επειδή άφησε πίσω τον φίλο του.
Ένας Ταλέντο Πιανίστας
Όπως αναφέρει το Υπουργείο Εξωτερικών στο Ισραήλ, ο Αλον ήταν ένας ταλαντούχος πιανίστας με σχέδια να σπουδάσει τζαζ στο Τελ Αβίβ πριν την απαγωγή του. Η οικογένειά του έχει εγκαταστήσει ένα κίτρινο πιάνο στην πλατεία «Ομήρων» στο Τελ Αβίβ προς τιμήν αυτού με την ελπίδα ότι μια μέρα θα μπορέσει να παίξει εκεί ξανά.
Η αγάπη για τη μουσική ήταν τόσο ισχυρή ώστε κατά τη διάρκεια των δύσκολων στιγμών στην αιχμαλωσία διατηρούσε ψηλά το ηθικό χτυπώντας τα δάχτυλά του σαν να έπαιζε πιάνο σύμφωνα με πληροφορίες από την «Jerusalem Post».