Πέντε χρόνια με χαμηλές αποδοχές επηρεάζουν λιγότερο το τελικό ποσό της σύνταξης, ενώ πέντε έτη λιγότερης ασφάλισης στον ΕΦΚΑ μπορεί να οδηγήσουν σε μείωση της ανταποδοτικής σύνταξης κατά σχεδόν 26%. Για να εξασφαλίσει κάποιος μια ικανοποιητική σύνταξη από τον ΕΦΚΑ, δεν αρκεί απλώς να αποφύγει την πρόωρη συνταξιοδότηση με μειωμένες απολαβές. Η μείωση αυτή, που κυμαίνεται από 6% για κάθε χρόνο και φτάνει έως το ανώτερο ποσοστό του 30% στην πενταετία, αφορά αποκλειστικά την εθνική σύνταξη.
Επιπλέον, οι προϋποθέσεις περιλαμβάνουν:
- Πλήρη ασφάλιση χωρίς ποινές λόγω πρόωρης εξόδου.
- Έναν καλό μέσο μισθό από το 2002 μέχρι την ημερομηνία υποβολής της αίτησης για συνταξιοδότηση.
- Συμπλήρωση 40 ετών ασφάλισης (είτε μέσω πραγματικής εργασίας είτε μέσω πλασματικών ετών).
– Ο πρώτος παράγοντας φαίνεται ο πιο κρίσιμος, ωστόσο η μείωση στην εθνική σύνταξη έχει «οροφή» και δεν μπορεί να ξεπεράσει τα 130 ευρώ μηνιαίως.
Παράδειγμα: Αν ένας ασφαλισμένος έχει μέση αμοιβή ύψους 2.500 ευρώ (συντάξιμος μισθός) από το 2002 μέχρι τη στιγμή που θα ζητήσει τη συνταξιοδότηση του και αναγνωρίσει δωρεάν ένα χρόνο επιδοτούμενης ανεργίας και ένα χρόνο ασθενείας (600 ημέρες ασφάλισης), τότε θα χάσει περίπου 127,5 ευρώ μηνιαίως. Δηλαδή οι απώλειες αυτές είναι ίδιες όπως αν είχε επιλέξει μειωμένη σύνταξη.Αυτό συμβαίνει διότι ο ασφαλισμένος μπορεί να αναγνωρίσει δωρεάν τις ημέρες ανεργίας και ασθένειας (από την τελευταία δεκαετία) για να συμπληρώσει τις απαιτούμενες ημέρες (12.000 ήτοι 40 έτη), αλλά τελικά θα βγει στη σύνταξη έχοντας μόνο 38 χρόνια ασφάλισης. Έτσι ο μέσος-συντάξιμος μισθός θα υπολογίζεται κατά περίπου 5,1% χαμηλότερα (χ44,91%, αντί για το κανονικό ποσοστό των 50,01% στα πλήρη έτη).
Ως εκ τούτου, όχι μόνο πρέπει ο ασφαλισμένος να πληρώσει τα πλασματικά έτη που αναγνωρίζει αλλά πρέπει επίσης η αναγνώριση αυτή να μην επηρεάσει αρνητικά τον μέσο όρο των αποδοχών του από το 2002 έως τη στιγμή της συνταξιοδότησης. Για παράδειγμα, όταν ενεργοποιείται μια παλιά αίτηση αναγνώρισης πλασματικών ετών μπορεί αυτό αρχικά να δείχνει μικρότερο κόστος λόγω χαμηλότερων μισθών στο παρελθόν αλλά εν τέλει οδηγεί σε μικρότερη συνολική σύνταξη.
Σημείωση: Αυτή η παρατήρηση δεν ισχύει για τους δημόσιους υπαλλήλους οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα αναγνώρισης των πλασματικών ετών συμμετέχοντας μόλις με ποσοστό του 6,67%, αντί του τρέχοντος ποσοστού του 20%, υπό προϋπόθεση ότι είχαν υποβάλει αίτηση πριν τις12/5/2016.
– Ο τρίτος παράγοντας είναι καθοριστικός για τον προσδιορισμό της αξίας της σύντας σας. Αν κάποιος ασφαλισμένος έχει θεμελιώσει δικαίωμα συντάξεως μετά από εργασία διάρκειας35 χρόνων χωρίς όμως ν’αναγνωρίσει πρόσθετες χρονικές περιόδους μέχρι τα σαράντα χρόνια ασφάλισης τότε χάνει σχεδόν13 μονάδες στην ανταποδοτική του στήριξη . Αυτό μεταφράζεται σε απώλεια260 ευρώ στη μηνιαία καταβολή αν ο συντάξιμος μισθός είναι στα2.000 ευρώ.
Aναφορικά με αυτόν τον επίπεδο μισθολογίου(2.000ευρώ),το κόστος εξαγοράς υπολογίζεται γύρω στα400ευρώ ανά μήνα(24.000ευρώ συνολικά μέσα σε πεντέμινες). Στην περίπτωση στρατιωτικής θητείας ,το κόστος είναι πιο ευνοϊκό καθώς κάθε μήνας αντιστοιχεί σε30μέρεςασφαλίσεως . Ωστόσο αυτά τα χρήματα αφαιρούνται άμεσα από τη συνοδευτική σας πληρωμή ενώ μπορούν επίσης ν’εκπίπτουν φορολογικά .
Tέλος , όλα αυτά εξαρτώνται άμεσα από την ηλικία του ασφαλισμένου . Η επιστροφή χρημάτων μέσω αυτής της διαδικασίας γίνεται περίπου μέσα σε7 χρόνια… Δηλαδή ,αν κάποιος σκοπεύει ν’αποχωρήσει στα62του ,το κέρδος θα γίνει αισθητό μετά τα70έτη…