Οι Πρώτες 100 Ημέρες της Δεύτερης Προεδρίας του Ντόναλντ Τραμπ και η Κινηματογραφία

Στις αρχές της δεύτερης θητείας του Ντόναλντ Τραμπ, υπήρχε η αίσθηση ότι η κινηματογραφική βιομηχανία ίσως να γλίτωνε από τις σοβαρές επιπτώσεις των ριζοσπαστικών εμπορικών πολιτικών του.Οι ταινίες είχαν εξαιρεθεί από τους αρχικούς δασμούς που ανακοινώθηκαν κατά την “Ημέρα Απελευθέρωσης”, καθώς θεωρούνται υπηρεσίες αντί για υλικά αγαθά.

Επιπλέον, οι επαγγελματίες της βιομηχανίας αισθάνονταν κάποια ασφάλεια λόγω της ισχυρής θέσης που κατέχει ο κινηματογράφος στις Ηνωμένες Πολιτείες, με τα Χολιγουντιανά μπλοκμπάστερ να αποφέρουν σημαντικά έσοδα στο εξωτερικό σε σύγκριση με τις περιορισμένες εισροές ξένων παραγωγών στην αμερικανική αγορά.

Ωστόσο, το βράδυ της Κυριακής, ο πρόεδρος ανήγγειλε μέσω μιας ανάρτησης στο Truth Social ότι έχει στο στόχαστρο τη βιομηχανία κινηματογράφου: “Η κινηματογραφική βιομηχανία στην Αμερική ΠΕΘΑΙΝΕΙ με γοργούς ρυθμούς. Άλλες χώρες προσφέρουν κάθε λογής κίνητρα για να αποσπάσουν τους σκηνοθέτες και τα στούντιο μας από τις Ηνωμένες Πολιτείες.Το Χόλιγουντ –και πολλές άλλες περιοχές εντός ΗΠΑ– καταστρέφονται.” Ο πρόεδρος προχώρησε λέγοντας ότι θα εξουσιοδοτήσει το Υπουργείο Εμπορίου να επιβάλει δασμό 100% σε όλες τις ταινίες που εισάγονται από ξένες χώρες.

Ο Υπουργός Εμπορίου απάντησε στον Τραμπ μέσω Χ (πρώην Twitter) δηλώνοντας: “Το αναλαμβάνουμε”. Σύμφωνα με πληροφορίες από το The Hollywood Reporter, πίσω από αυτή την ξαφνική στροφή ενδιαφέροντος βρίσκεται ο Τζον Βόιτ, τον οποίο ο πρόεδρος είχε διορίσει ως ειδικό πρεσβευτή στον χώρο του Χόλιγουντ.Ο Βόιτ και ο μάνατζέρ του έχουν προτείνει έναν μηχανισμό κινήτρων για την ενίσχυση των εγχώριων παραγωγών στον πρόεδρο.

Αλλά φαίνεται πως η ερμηνεία του προέδρου ήταν τιμωρητική — αντί για κίνητρα επέλεξε τους δασμούς. Αντίκτυποι στη διεθνή κινηματογραφική κοινότητα ήταν άμεσοι: τρόμος και σύγχυση επικράτησαν.

Τα Σημαντικά Ερωτήματα που Ανακύπτουν

1. Ποιες παραγωγές πλήττονται;
   Σύμφωνα με πρώτες πληροφορίες, οι δασμοί θα ισχύσουν μόνο για ταινίες κι όχι τηλεοπτικές σειρές. Ωστόσο, η διάκριση μεταξύ των δύο μορφών είναι συχνά ασαφής.
2. Ποιος θα πληρώνει τον δασμό;
   Συνήθως επιβάλλεται στον εισαγωγέα — δηλαδή στην αμερικανική εταιρεία που διανέμει ή αγοράζει το περιεχόμενο.
3. Pώς υπολογίζεται ο δασμός;
   Στον κόσμο των ταινιών δεν υπάρχει σαφής μέθοδος εκτίμησης αξίας όπως στα φυσικά προϊόντα; Είναι δύσκολο να καθοριστεί πώς υπολογίζεται μια ταινία ή ένα ψηφιακό προϊόν γενικότερα.
4. Tι συμβαίνει με τις συμπαραγωγές;
   Αυτές μπορεί να θεωρηθούν «εισαγωγή» ανάλογα με τη χρηματοδότηση και τα γυρίσματα σε διαφορετικές χώρες.
5. Iσχύει παντού;
   Ο νόμος δεν κάνει διακρίσεις μεταξύ συμμάχων ή χωρών μέλη διεθνών οργανισμών όπως NAFTA ή ΕΕ; Αυτό σημαίνει ότι όλοι οι εταίροι μπορεί να αντιμετωπίσουν προβλήματα χωρίς εξαίρεση.
6. Mπορεί αυτή η απόφαση να ανακληθεί;
   Ναι αλλά όχι εύκολα — απαιτεί παρέμβαση είτε του Κογκρέσου είτε δικαστική προσφυγή από θύματα αυτής της πολιτικής αλλαγής.
7. Pοιός ωφελείται τελικά;
   Θεωρητικά είναι η εγχώρια παραγωγή αλλά πολλές διεθνείς συνεργασίες ενισχύουν οικονομικά την αμερικανική βιομηχανία κι αν αυτές πληγωθούν τότε μικρότερες εταιρείες ανεξάρτητης διανομής θα είναι οι πρώτες που θα υποστούν ζημία!
8. Kαι τώρα; T τι κάνει η βιομηχανία ; < br > Πανικός . O μεγάλες εταιρείες συμβουλεύονται νομικούς , ενώ φορείς όπως Motion Picture Association , Directors Guild & SAG-AFTRA ετοιμάζουν κοινό μέτωπο αντίδρασης . Oρισμένα στούντιο παγοποιούν προσωρινά αγορές ταινιών μέχρι νεωτέρας .