Βαρύτατες, δημόσιες καταγγελίες για περιστατικά κομματικού ελέγχου του ΣΥΡΙΖΑ στην ΕΡΤ και στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, έκαναν οι δημοσιογράφοι Θανάσης Αυγερινός και Γιώργος Παπαδόπουλος Τετράδης.
«Ποτέ δεν είχε πέσει το Πρακτορείο τόσο χαμηλά σε κομματικό έλεγχο των ειδήσεων, σε απόκρυψη, κατασκευή ή αλλοίωσή τους κατά πώς βόλευε το τότε κυβερνητικό αφήγημα», σχολιάζει ο Θανάσης Αυγερινός, επί σειρά ετών ανταποκριτής του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων στη Μόσχα. Με αφορμή το χθεσινό πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «Αυγής» όπου η εφημερίδα συνέκρινε την νέα κυβέρνηση με το καθεστώς της Βόρειας Κορέας κάνοντας λόγο για πλήρη έλεγχο του Μαξίμου σε ΕΡΤ και ΑΠΕ, οι δυο δημοσιογράφοι καταγγέλλουν περιστατικά και καταστάσεις κομματικού ελέγχου. Με ανάρτησή του στο Facebook, ο κ. Αυγερινός καταγγέλλει ότι τον απέλυσαν για να προσλάβουν κάποιον «κομματικό εκλεκτό», ο οποίος, όπως γράφει ο δημοσιογράφος, δεν έχει γράψει από το 2015 πάνω από 10-20 κείμενα. «Ποτέ δεν είχε πέσει το Πρακτορείο τόσο χαμηλά σε κομματικό έλεγχο των ειδήσεων, σε απόκρυψη, κατασκευή ή αλλοίωσή τους κατά πώς βόλευε το τότε κυβερνητικό αφήγημα» γράφει χαρακτηριστικά.
Συγκεκριμένα ο Θανάσης Αυγερινός αναφέρει: «Στα οκτώ και πλέον χρόνια, που εργάστηκα ως ανταποκριτής του ΑΠΕ στη Μόσχα μέχρι να απολυθώ από τον Μ.Ψύλο το 2015, ποτέ δεν είχε πέσει το Πρακτορείο τόσο χαμηλά σε κομματικό έλεγχο των ειδήσεων, σε απόκρυψη, κατασκευή ή αλλοίωσή τους κατά πώς βόλευε το τότε κυβερνητικό αφήγημα. Λίγους μήνες μετά την απόλυσή μου ο Ψύλος διαπίστευσε στο ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών τον κομματικό εκλεκτό, που παραμένει ως και σήμερα διαπιστευμένος, χωρίς να έχει γράψει πάνω από 10-20 ανταποκρίσεις στη ροή του Πρακτορείου όλα αυτά τα τέσσερα χρόνια!»
Και καταλήγει: «Υπάρχει μια θεμελιώδης διαφορά μεταξύ δημόσιων Μέσων και κυβερνητικών Μέσων. Τα δημόσια Μέσα ανήκουν σε όλο το λαό. Η ανεξάρτητη επαγγελματική πολυφωνία τους εξασφαλίζει την αντιπροσώπευση όλων των απόψεων και των οπτικών γωνιών. Τα κυβερνητικά Μέσα ανήκουν μόνο στο κόμμα που κυβερνάει. Και μοιάζουν με τα κομματικά Μέσα, που ανήκουν μόνο στους οπαδούς τους. Όπου δεν υπάρχουν ειδήσεις. Υπάρχουν οι οπαδικές παρωπίδες μίας φανατικής οπτικής. Όπως στη Βόρεια Κορέα. Ή στην «Αυγή» της τελευταίας 5ετίας για παράδειγμα».