Νέες Ρυθμίσεις Εργασίας και Οικονομία

Το τρίπτυχο «περισσότερη εργασία – χωρίς αυξήσεις – υψηλότερη φορολογία» αποτελεί τη βάση του πρόσφατου νομοσχεδίου του Υπουργείου Εργασίας που προτείνει την 13ωρη εργασία και την ευέλικτη 8ωρη εργασία ανά ημέρα και εβδομάδα. Με αυτό το σχέδιο, ο πρωθυπουργός παρουσίασε τις προτάσεις του στη Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ (07/10), καθώς φαίνεται να μην έχει καταλήξει σε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα μείωσης των ενεργειακών δαπανών, οι οποίες είναι από τις πιο υψηλές στην Ευρώπη, επηρεάζοντας αρνητικά τόσο την παραγωγή όσο και την κατανάλωση των νοικοκυριών.

Η 10ωρη εργασία που πληρώνεται ως 8ωρη

Η νέα αυτή πρόταση, η οποία δεν είναι ακριβώς «νέα», περιλαμβάνει δωρεάν υπερωρίες έως δύο ώρες καθημερινά. Έτσι,οι εργαζόμενοι θα πληρώνονται για 10 ώρες εργασίας σαν να έχουν δουλέψει μόνο 8 (με διευθέτηση χρόνου εργασίας σε εβδομαδιαία ή ετήσια βάση).Ο επιπλέον χρόνος θα επιστρέφεται κατά τη διάρκεια περιόδων μειωμένης παραγωγής με τη μορφή μειωμένου ωραρίου ή ημερών άδειας. Αυτή η προσέγγιση διασφαλίζει ότι το κόστος εργασίας δεν αυξάνεται. Οι χαμηλές αποδοχές παραμένουν το συγκριτικό πλεονέκτημα της ελληνικής παραγωγής αντί να επενδύονται σε έρευνα ή αυτοματισμούς.

Από την άλλη πλευρά: Μόνο το 24% των εργαζομένων καλύπτεται από Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ), ενώ ο στόχος της Ευρώπης είναι αυτό το ποσοστό να φτάσει στο… 80%. Επιπλέον,οι τριετίες δεν ενισχύουν τις αμοιβές λόγω της απουσίας τους τα τελευταία χρόνια (2012-2023). Έτσι, η μόνη λύση για αύξηση του διαθέσιμου εισοδήματος φαίνεται να είναι η εφαρμογή της 13ωρης ημερήσιας εργασίας!

Οι υπερωρίες γίνονται πλέον κανόνας και αποφασίζονται από τον εργοδότη χωρίς δικαίωμα άρνησης εκ μέρους του εργαζόμενου εκτός αν υπάρχει σοβαρός λόγος. Ωστόσο, για αυτές τις υπερωρίες δεν θα καταβάλλονται επιπλέον ασφαλιστικές εισφορές, γεγονός που καθιστά υψηλό το κόστος για τον εργοδότη αλλά όχι απαραίτητα ωφέλιμο για τον μισθό των εργαζομένων.

Τα κρατικά πλεονάσματα και η ενεργειακή κρίση

Για παράδειγμα: Στη Γαλλία υπάρχει πολιτική αστάθεια με τον πρόεδρο Μακρόν να κινδυνεύει λόγω πιθανής δημοσιονομικής ανεπάρκειας στον προϋπολογισμό του 2026 (-5,4%) ενώ στη χώρα μας είχαμε πλεόνασμα ύψους 4,8% στο ΑΕΠ! Αυτή η διαφορά σχεδόν δέκα ποσοστιαίων μονάδων δείχνει ότι ούτε τα ελλείμματα ούτε τα πλεονάσματα συμβάλλουν στην οικονομική σταθερότητα.

Eνώ η κυβέρνηση Μητσοτάκη προσφέρει χαμηλές αμοιβές στους εργαζόμενους ώστε οι επιχειρήσεις να παραμείνουν ανταγωνιστικές διεθνώς στον τομέα της τεχνολογίας και των επενδύσεων, δυσκολεύεται να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις για έλεγχο κόστους ενέργειας που πλήττει σημαντικά την παραγωγικότητα.

Γιατί δεν μειώνεται το κόστος ενέργειας;

Possibly this is unfeasible for the government for two reasons:

• The government has supported many investments in electricity generation using expensive natural gas, which ultimately determines the final cost for consumers—be it businesses or households—while producers utilizing solar panels or hydroelectric power are recording meaningful profits.
• If there are reductions in industrial tariffs, these would also need to extend to households—a move that could incur substantial costs if it relies solely on budget subsidies rather than a differentiated pricing model for electricity away from the Rotterdam energy Exchange.