Η Αναγνώριση του Παλαιστινιακού Κράτους και οι Διεθνείς Αντιδράσεις

Η αναγνώριση της Παλαιστίνης ως κράτος φαίνεται να σηματοδοτεί μια νέα περίοδο έντασης στη διεθνή διπλωματία. Οι πρόσφατες ενέργειες από χώρες όπως η Βρετανία, η Αυστραλία και ο Καναδάς για την επίσημη αναγνώριση της Παλαιστίνης έχουν προκαλέσει σημαντικές αναταραχές στην πολιτική σκηνή της Μέσης Ανατολής. Παράλληλα, η Γαλλία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες προετοιμάζονται να ακολουθήσουν το παράδειγμα αυτό τις επόμενες ημέρες. Αυτή η απόφαση έρχεται σε μια εποχή που οι διεθνείς πιέσεις για την επίλυση της μακροχρόνιας διαμάχης με το Ισραήλ αυξάνονται, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες παραμένουν η μοναδική ισχυρή φωνή αντίθεσης, επιβεβαιώνοντας τη διπλωματική πόλωση που επικρατεί.

Αντίκτυποι στην Ισραηλινή Κυβέρνηση

Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ,Μπενιαμίν Νετανιάχου,εκφράζει την ανησυχία του ότι αυτή η αναγνώριση θα μπορούσε να θεωρηθεί «επιβράβευση των τρομοκρατικών ενεργειών της Χαμάς». Η διεθνής κοινότητα καλείται τώρα να εξετάσει τις συνέπειες μιας κίνησης που φαίνεται περισσότερο συμβολική παρά ουσιαστική. Παρόλο που έγιναν αυτές οι δηλώσεις, παραμένει ασαφές πώς θα επηρεάσει πρακτικά την πολιτική κατάσταση στην περιοχή.

Η Σημερινή Κατάσταση της Παλαιστίνης

Σήμερα, η Παλαιστίνη έχει αποκτήσει διεθνή αναγνώριση και διατηρεί διπλωματικές αποστολές σε πολλές χώρες. Συμμετέχει επίσης σε αθλητικές διοργανώσεις όπως είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Ωστόσο, δεν διαθέτει πλήρη εδαφική κυριαρχία ούτε στρατό ή πρωτεύουσα με παγκόσμια αποδοχή. Η μακροχρόνια σύγκρουσή της με το Ισραήλ έχει οδηγήσει τη Δυτική Όχθη υπό ισραηλινό στρατιωτικό έλεγχο ενώ στη Γάζα συνεχίζεται ένας καταστροφικός πόλεμος με χιλιάδες θύματα.

Η Αρχ Authorityτης Παλαιστίνης δεν ασκεί πλήρη έλεγχο στο έδαφος ή στον πληθυσμό της καθιστώντας έτσι την αναγνώρισή τους κυρίως συμβολική χωρίς ουσιαστικό αντίκτυπο στην καθημερινότητα των πολιτών.

Πολιτική Σημασία και Διεθνής Υποστήριξη

“Όπως είχε τονίσει ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας, Ντέιβιντ Λάμι,” “η Βρετανία φέρει ιδιαίτερο βάρος για τη στήριξη της λύσης των δύο κρατών.” Η ιστορική μνεία στη Διακήρυξη Μπάλφουρ του 1917 υπογραμμίζει το πολύπλοκο παρελθόν αυτής της περιοχής όπου η βρετανική υποστήριξη προς ένα εβραϊκό κράτος συνδυάστηκε με δεσμεύσεις προστασίας μη εβραϊκών κοινοτήτων αφήνοντας πίσω μια «ανολοκλήρωτη διεθνής υπόθεση» που συνεχίζει να επηρεάζει τις πολιτικές εξελίξεις.

Cerca del 75% de los 193 estados miembros de la ONU reconocen a Palestina y tiene el estatus de observador permanente en la organización que le permite participar sin derecho a voto.La reciente decisión de reconocimiento por parte del Reino Unido y Francia refuerza el apoyo por parte de cuatro de los cinco miembros permanentes del Consejo de Seguridad; China y Rusia ya lo habían reconocido desde 1988.

Εμπόδια στη Λύση των Δύο Κρατών

“Οι πρόσφατες εικόνες από την πολιορκημένη Γάζα”, καθώς και η αυξανόμενη διεθνής αγανάκτηση κατά των ισραηλινού στρατηγικών επιθέσεων έχουν ωθήσει πολλές χώρες προς αυτήν τη κατεύθυνση αναγνωρίζοντας την ανάγκη για τερματισμό των συγκρούσεων και επανέναρξης διαλόγου για μια βιώσιμη λύση στο πρόβλημα αυτό.

“Ωστόσο,” “οι προσπάθειες υλοποίησης μιας τέτοιας λύσης έχουν συναντήσει πολλά εμπόδια.” Οι παράνομοι εποικισμοί από πλευράς Ισраήλ καθιστούν δύσκολη τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους στα όρια πριν τον πόλεμο του 1967 με πιθανό κέντρο τα κατεχόμενα μέρη όπως είναι η Ανατολική Ιερουσαλήμ.”

Το μέλλον παραμένει αβέβαιο…

Καθώς συνεχίζεται αυτή η διαδικασία αναγνωρίσεων σε διάφορους κόσμους , γίνεται ολοένα πιο σαφές ότι τα συμφέροντα αυτά μπορούν εύκολα να αλλάξουν τις υπάρχουσες πολιτικές ισορροπίες όταν συνδυαστούν ιστορικές αδικίες . Το μέλλον αυτής περιοχής είναι γεμάτο προοπτικές αλλά κι ανεκπλήρωτες προσδοκίες , περιμένοντας πώς θα εξελιχθεί τελικά αυτή σύγκρουσή .