Διαβάζω στον “τοίχο” στο facebook του δημοτικού συμβούλου Κώστα Σεφτελή πως ένα ηλικιωμένο ζευγάρι κινδυνεύει με έξωση και αναρωτιέμαι που έχουμε φτάσει ως κοινωνία. Πολύ ορθά ο Κώστας σκέφθηκε να κοινοποιήσει το δράμα που ζει αυτή η οικογένεια στην πόλη μας και πολύ φοβάμαι πως δεν είναι η μόνη.
Χαίρομαι που διαβάζω πως η Κοινωνική Υπηρεσία του Δήμου μας βοηθάει την εν λόγω οικογένεια και αναρωτιέμαι πόσες ακόμα είναι οι οικογένειες που στηρίζονται σε δομές της Πολιτείας απλά για να επιβιώσουν.
Παράλληλα γνωρίζω πως ανάλογη βοήθεια προσφέρει και η Εκκλησία της Ελλάδος με ανάλογες δομές που έχει αναπτύξει τα χρόνια της κρίσης επιτελώντας και αυτή από την μεριά της, το κοινωνικό της έργο.
Αλλά το θέμα δεν είναι τι κάνουμε όταν ο άλλος φτάσει στο και πέντε, αλλά πόσο αλληλέγγυοι είμαστε για να μην φτάσει να κοιμάται στο δρόμο.
Είναι ο καπιταλισμός θα πουν οι αθεράπευτα αριστεροί αγνοώντας πως όπου έχουν επικρατήσει οι Ιδέες τους ο κόσμος ζει με κουπόνια σίτισης και στερείται αγαθών που έχει ο πολιτισμένος δυτικός κόσμος για τους περισσότερους.
Αλλά δυστυχώς στις κρίσεις του ο καπιταλισμός δεν έχει αναπτύξει ακόμα ένα “δίχτυ” προστασίας για όλους αυτούς τους “απόκληρους” της ζωής που βρίσκονται απροστάτευτοι και παντελώς μόνοι όταν γεράσουν.
Οι συντάξεις δεν επαρκούν αφού τα έξοδα για ιατρικές δαπάνες είναι υπέρογκα και η “ανθρωπιά” των γιατρών εξαντλείται σε όσους δίνουν το “φακελάκι”.
Πόσους και πόσους δεν βγάλαμε στη “Ζούγκλα” του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου. Ακόμα και οι ελάχιστοι που τιμωρήθηκαν φιγουράρουν στα μεγάλα ιδιωτικά κέντρα Υγείας λες και εκεί η ιατρική τους επάρκεια είναι ικανή να “σβήσει” τον άσχημο χαρακτήρα τους.
Άλλοι συνταξιοδοτήθηκαν παρόλο που αποδεδειγμένα ξεφτίλιζαν το λειτούργημά τους αποσπώντας χρηματικά ποσά από ανθρώπους που τους έβρισκαν στην ανάγκη.
Αλλά αυτά είναι γνωστά και το μόνο που άλλαξε σε μια κοινωνία που δεν θέλει να αλλάξει είναι το ύψος στο “φακελάκι” ,και τα δημόσια νοσοκομεία που άδειασαν από γιατρούς όταν είδαν πως το όφελός τους περιορίζονταν σε ελάχιστα χρήματα και όχι σε αυτά που είχαν συνηθίσει.
Κακό πράγμα η συνήθεια, και ιδίως όταν συνηθίζεις να μένεις αμέτοχος στον ανθρώπινο πόνο και δεν αντιδράς. Είμαι απόλυτα σίγουρος πως ένας μικρομεσαίος θα ενδιαφερθεί για αυτό το ηλικιωμένο ζευγάρι και θα παράσχει το κατάλυμα που επιζητούν με χαμηλό τίμημα ίσως και ΕΝΤΕΛΏΣ δωρεάν.
Γιατί η ανθρωπιά δεν χάθηκε ακόμα, και για αυτό αντέχουμε ως χώρα και ως λαός. Κατά τα άλλα έχουν χαθεί πάρα πολλά και κυρίως η ηθική μας κατάπτωση είναι τέτοια που δεν αφήνει κανένα περιθώριο αισιοδοξίας για ένα καλύτερο μέλλον.
Είναι εμφανές άλλωστε πως πλέον δεν έχουμε άλλα δάκρυα για τον διπλανό μας, δεν έχουμε χρόνο για να ακούσουμε καν την δυστυχία του.
Μπράβο στον Κώστα Σεφτελή που κατά καιρούς έχω στεναχωρήσει μέσα από το ιστολόγιό μου. Δεν είχα πρόθεση απλώς δημοσιοποιούσα όσα νόμιζα πως πρέπει. Για τον λόγο αυτό σήμερα του αξίζει ένα μεγάλο μπράβο για την ευαισθησία του αλλά κυρίως για την πρωτοβουλία κοινοποίησης αυτής της ανθρώπινης τραγωδίας.
Αυτό μπορούσε αυτό έκανε θα απαντήσω ,για όσους ακόμα και σε αυτή την ενέργεια θα δουν πολιτική σκοπιμότητα. Αυτός τουλάχιστον δεν σιώπησε και θεωρώντας πως θα είναι μέλος της νέας διοίκησης ελπίζω πως θα κάνει ότι περνάει από το χέρι του για να ανακουφίζει τέτοιες περιπτώσεις.
Διαβάστε και βοηθήστε όσοι μπορείτε
ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ!!!
Τριμελής αξιοσέβαστη οικογένεια της πόλης μας, ζητάει κατοικία στην Ηλιούπολη για ενοικίαση.
Το ενοίκιο που μπορεί να διαθέσει είναι από 200 έως 250 ευρώ.
Υπάρχουν σοβαροί κοινωνικοί λόγοι που επιβάλλουν την κινητοποίηση μας.
Με την πενιχρή σύνταξη που έχουν, προσπαθούν να καλύψουν:
– την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη (το ζευγάρι αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας) και
– τα καθημερινά τους έξοδα βιοπορισμού.
Η Κοινωνική Υπηρεσία του Δήμου, γνωρίζει την περίπτωση της οικογένειας και την υποστηρίζει μέσω των προγραμμάτων και των δομών του.
Δυστυχώς όμως, όπως είναι γνωστό, δεν διαθέτει υποδομές φιλοξενίας.
Σε 15 ημέρες αυτή η οικογένεια των συμπολιτών μας θα είναι στο δρόμο.
Αυτό σαν πολιτισμένη και αλληλέγγυα κοινωνία δεν πρέπει να το δεχθούμε.
Με την ενσυναίσθηση που πρέπει να μας διακρίνει, επιβάλλεται να κινητοποιηθούμε ΑΜΕΣΑ.
Ένα μικρό διαμέρισμα ή μία παλιά κατοικία, με ενοίκιο γύρω στα 200 ευρώ, θα λύσει το πρόβλημα.
Πληροφορίες στο 6932379229 ή στο messenger.