Η Ελλάδα και η Χρήση Ευρωπαϊκών Πόρων: Μια Χαμένη Ευκαιρία
Στο άρθρο του στο Βήμα της Κυριακής, ο τραπεζίτης Μιχάλης Σάλλας αναλύει γιατί η Ελλάδα, παρά την πρόσβαση σε ευρωπαϊκούς πόρους που φτάνουν σχεδόν τα 90 δισ. ευρώ, δεν έχει καταφέρει να επαναστατήσει το παραγωγικό της μοντέλο. Αυτή η χρηματοδότηση αποτελεί τη μεγαλύτερη εισροή από το εξωτερικό στην ιστορία της χώρας σε σχέση με το ΑΕΠ και είναι μια σημαντική επιτυχία της κυβέρνησης Μητσοτάκη όσον αφορά την εξασφάλιση πόρων.
Ο κ. Σάλλας τονίζει ότι το κύριο πρόβλημα είναι πολιτικό και δομικό: η έλλειψη ενός συνεκτικού σχεδίου για την παραγωγική ανασυγκρότηση στην Ελλάδα.Για την περίοδο 2021–2027, η χώρα διαθέτει 65 δισ. ευρώ σε επιδοτήσεις από κοινοτικά ταμεία, εκ των οποίων 26,2 δισ. προέρχονται από το νέο ΕΣΠΑ και περίπου 16–17 δισ. αφορούν την Κοινή Αγροτική Πολιτική που παραμένει θεμέλιο για τον αγροτικό τομέα.
Επιπλέον,μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης (RRF) προστίθενται άλλα 17,8 δισ., ενώ περίπου 800 εκατ. ευρώ προορίζονται για ενεργειακά έργα μέσω του REPowerEU. Θεματικά προγράμματα όπως Horizon Europe και Erasmus+ συμβάλλουν με περίπου 2 δισ., ενώ υπάρχουν επίσης δυνατότητες πρόσβασης σε επιπλέον 12,7 δισ. μέσω των RRF loans.
Παρά αυτή τη σημαντική στήριξη όμως, ο κ. Σάλλας προειδοποιεί ότι χωρίς μια συγκεκριμένη στρατηγική ανάπτυξης κινδυνεύουμε να βρεθούμε πίσω στον ανταγωνισμό διεθνώς.
“Αν μέρος αυτών των κονδυλίων είχε επενδυθεί σε έργα υψηλής προστιθέμενης αξίας,” σημειώνει ο ίδιος “το ΑΕΠ θα μπορούσε να αυξηθεί κατά 40–50 δισεκατομμύρια ευρώ στην επταετία.”
Δυστυχώς όμως η χώρα συνεχίζει να λειτουργεί ως απλός απορροφητής χρημάτων χωρίς ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις στη βάση της παραγωγής της.
Ο έμπειρος τραπεζίτης υπογραμμίζει ότι οι κρατικές δομές λειτουργούν περισσότερο ως διανομείς πόρων παρά ως μοχλοί μετασχηματισμού της οικονομίας μας προς ένα πιο βιώσιμο μέλλον.
Η Αγροτική Πολιτική: Ένα Παράδειγμα Στρατηγικής Αποτυχίας
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο αγροτικός τομέας όπου οι ενισχύσεις έχουν συντηρήσει επί δεκαετίες μια στρεβλή λογική που συχνά δεν έχει κανένα παραγωγικό αντίκρισμα.
“Η Ελλάδα στο παρελθόν επιδοτούσε ακόμη και την καταστροφή προϊόντων,” αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Σάλλας “αντί να εστιάζει στη βελτίωση ποιότητας.”
Το Μέλλον Μετά τις Επιδοτήσεις
The most concerning aspect according to Mr.Sallas is not how the funds have been utilized but what will happen when they diminish in the future…