Από την αρχή της προεδρίας του, ο Ντόναλντ Τραμπ έχει υιοθετήσει το ρόλο του σωτήρα της Αμερικής, κερδίζοντας την υποστήριξη ψηφοφόρων που επιθυμούσαν μια αλλαγή από τις πολιτικές των Δημοκρατικών.
Στην επιστροφή του στην εξουσία, είχε υποσχεθεί να τερματίσει άμεσα τους πολέμους σε Ουκρανία και Γάζα, μια δέσμευση που μέχρι σήμερα παραμένει ανεκπλήρωτη. Παρά τις φιλόδοξες δηλώσεις και τις απειλές για κυρώσεις, η διεθνής επιρροή του φαίνεται να έχει μειωθεί σημαντικά.Οι αναλύσεις δείχνουν ότι οι ηγέτες άλλων κρατών ακολουθούν τη δική τους πορεία, αγνοώντας σε μεγάλο βαθμό τις παρεμβάσεις του Τραμπ.
Υποσχέσεις Χωρίς Αντίκρισμα – Ο Τραμπ και οι Συγκρούσεις σε Ουκρανία και Γάζα
Παρά τη δέσμευσή του να επιλύσει γρήγορα τις συγκρούσεις στην Ουκρανία και τη Γάζα, οι εξελίξεις τον διαψεύδουν συνεχώς. Η σύγκρουση στην Ουκρανία συνεχίζεται αμείωτη ενώ οι παρεμβάσεις που προτείνει ο Τραμπ δεν έχουν οδηγήσει σε ουσιαστικές διπλωματικές κινήσεις. Η επιρροή του στους ξένους ηγέτες φαίνεται περιορισμένη παρά την έντονη ρητορική.
Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν δεν δείχνει να επηρεάζεται από τις πιέσεις που ασκεί ο Τραμπ. Τα ρωσικά ΜΜΕ τον παρουσιάζουν ως έναν ηγέτη που απειλεί αλλά τελικά υποχωρεί – μια εικόνα που αποδυναμώνει τη γεωπολιτική ισχύ των ΗΠΑ.
Εμπορικός Πόλεμος Χωρίς Νικητή – Στρατηγικές Αποτυχίες με Κίνα και ΕΕ
Η προσπάθεια του Τραμπ να εδραιώσει την οικονομική υπεροχή των ΗΠΑ μέσω τιμωρητικών δασμών κατά της Κίνας απέτυχε παταγωδώς. Το Πεκίνο αντέτεινε με αντίποινα ενώ η αναμενόμενη υποχώρηση από μέρους τους δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Παρόμοια ήταν η κατάσταση με την Ευρωπαϊκή Ένωση όπου παρά σφοδρή ρητορική εκ μέρους του, τελικά έκανε πίσω.
Ο Ρόμπερτ Άρμστρονγκ από τους Financial Times περιγράφει πώς βλέπει η διεθνής κοινότητα τον Αμερικανό πρόεδρο: δυνατός στη δημόσια εικόνα αλλά αναβλητικός στις πράξεις.
Ρηγματώδης Σχέση με τον Νετανιάχου
Kατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του, ο Τραμπ είχε εκφράσει ανοιχτά την υποστήριξή του προς το Ισrael και τον πρωθυπουργό Μπέντζαμιν Νετανιάχου.Ωστόσο στον πόλεμο στη Γάζα φαίνεται ότι οι στόχοι των δύο αντρών αποκλίνουν σημαντικά: ενώ ο Νετανιάχου στοχεύει σε κλιμάκωση της σύγκρουσης, ο Τραμπ προσπαθεί – χωρίς αποτέλεσμα – να διαμεσολαβήσει για ειρηνευτικές λύσεις.
Η αδυναμίατουΤράmp ν’ επιβάλλει την αμερικανική θέληση στο διεθνές σκηνικό καταδεικνύει ότι έχει παρέλθει η εποχήτης μονοπωλιακής κυριαρχίαςτων ΗΠΑ στον κόσμο.
Οι ξένες κυβερνήσεις ενεργούν σύμφωνα με τα εθνικά τους συμφέροντα αγνοώντας συστηματικάτις πιέσειςπου ασκείη Ουάσιγκτον.
Όπως συνέβαινεκαι με τους προκατόχουςτου όπωςο Μπους ο , Ο Όbama , έτσι κι αυτόςφαίνεται πως πιστεύει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν ν’ καθοδηγήσουν τον κόσμο μόνες τους . Ωστόσο ,η πραγματικότητα διαψεύδει αυτές τις αυταπάτες .