Ο Πολ Μεσκάλ και η Νέα Προσέγγιση στην Αγάπη

Ο Πολ Μεσκάλ έχει απομακρυνθεί από τον ρόλο του σκληρού άντρα που δεν εκφράζει τα συναισθήματά του. Όπως φαίνεται, ούτε το σύγχρονο σινεμά επιθυμεί πλέον τέτοιους χαρακτήρες. Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου για την ταινία “The History of Sound” στο Φεστιβάλ Καννών, ο Ιρλανδός ηθοποιός, γνωστός διεθνώς από το “Normal Peopel”, αναφέρθηκε στη σταδιακή απομάκρυνση από τους παραδοσιακούς ρόλους των «άλφα αρσενικών» στον κινηματογράφο.

«Η βιομηχανία του κινηματογράφου εξελίσσεται. Πιστεύω ότι απομακρυνόμαστε από την εικόνα του παραδοσιακού κυρίαρχου άντρα που προχωρά με σιωπηλή δύναμη και ανεκπλήρωτο πάθος», δήλωσε χαρακτηριστικά.

Στην ταινία του Όλιβερ Χέρμανους, ο Μεσκάλ υποδύεται τον Λιονέλ, έναν νεαρό μουσικό που το καλοκαίρι του 1919 ταξιδεύει στη Νέα Αγγλία μαζί με τον Ντέιβιντ (Τζος Ο’ Κόνορ) για να καταγράψουν παραδοσιακά τραγούδια της υπαίθρου. Ανάμεσα τους αναπτύσσεται μια τρυφερή και ήρεμη αγάπη – μακριά από τα στερεότυπα.

«Δεν είναι το Brokeback Mountain – και αυτό είναι κάτι θετικό», πρόσθεσε ο Μεσκάλ. Η ταινία έχει ήδη προκαλέσει συγκρίσεις με το Brokeback Mountain (2005), μια άλλη ιστορία ομοερωτικής αγάπης ανάμεσα σε δύο άνδρες της υπαίθρου. Ωστόσο, ο ίδιος θεωρεί αυτές τις συγκρίσεις «τεμπέλικες και εκνευριστικές». «Ακόμα κι αν έχουμε μία σκηνή σε εξωτερικό χώρο, δεν βλέπω καμία πραγματική ομοιότητα με το Brokeback», είπε γελώντας.

«Το Brokeback Mountain ήταν μια ιστορία καταπίεσης. Η δική μας αφήγηση αφορά τη χαρά και την ειλικρινή αγάπη που δεν κρύβεται πίσω από κοινωνικά πρότυπα». Παρά την απουσία του Τζος Ο’ Κόνορ λόγω γυρισμάτων για νέα ταινία υπό τη διεύθυνση του Στίβεν Σπίλμπεργκ, η παρουσία του ήταν αισθητή καθ’ όλη τη διάρκεια της συζήτησης.

Ο Μεσκάλ μοιράστηκε θερμές σκέψεις για τον συμπρωταγωνιστή του: «Είναι ένας εξαιρετικός συνεργάτης όταν πρόκειται να δημιουργήσεις χημεία». Εξήγησε ότι γνωρίζονται εδώ και πέντε χρόνια κι έτσι είχαν ήδη δημιουργήσει ένα υπόβαθρο εμπιστοσύνης κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων: «Αυτό μας βοήθησε να εμβαθύνουμε ακόμα περισσότερο στη σχέση μας» είπε.

Mάλιστα αποκάλυψε μια ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια: οι δυο τους είχαν γίνει φανατικοί θαυμαστές των jolly ranchers (τα αμερικανικά σκληρά γλυκάκια). «Καταναλώναμε περίπου οχτώ ημερησίως! Σοβαρά τώρα! Όταν σκέφτομαι τον Josh, μου έρχονται στο μυαλό αυτά τα γλυκά» ανέφερε γελώντας.

«Η καλοσύνη είναι υποτιμημένη στον έρωτα»

Mια ιδιαίτερα συγκινητική στιγμή συνέβη όταν ρωτήθηκε πώς επηρεάζει η ταινία την αντίληψή του σχετικά με την αγάπη: «Όταν διάβασα αρχικά το σενάριο ήμουν μόλις 24 χρονών. Δεν θα μπορούσα να ενσαρκώσω αυτόν τον χαρακτήρα όπως μπορώ τώρα», σημείωσε.

«Η αγάπη είναι περίπλοκη έννοια. Θυμάμαι ένα λόγο που είχε πει ο Άντριου Σκοτ στο Fleabag σχετικά με το πώς η αγάπη δεν μπορεί πάντα να περιγραφεί λεκτικά — απλά συμβαίνει.» Αυτό ακριβώς κάνει και το σενάριο: δείχνει την αγάπη μέσα από πράξεις, βλέμματα κι αλληλεπιδράσεις χωρίς λόγια.
Και αυτό είναι κάτι που έχω μάθει επίσης στη ζωή μου: πρέπει να τιμούμε περισσότερο την καλοσύνη στις σχέσεις μας.»

Μετά την προβολή της “Ιστορίας Ήχου”, οι θεατές χειροκρότησαν θερμά επί έξι λεπτά ενώ ο Μεσκάλ δακρύζει συγκινημένος — ίσως γιατί αυτή η ταινία ξεπερνά απλά μία ακόμη ερωτική ιστορία; Είναι μια ευγενική υπενθύμιση ότι o κινηματογράφος μπορεί να προσφέρει ευαισθησία, αυθεντικότητα αλλά και απελευθέρωση — όχι μόνο στις ερωτικές σχέσεις αλλά επίσης στον τρόπο αντίληψης γύρω από τον ανδρισμό.