Η συγκλονιστική ιστορία του Ρόμαν Ολέκσιβ

Συγκινητικές ήταν οι αφηγήσεις του 11χρονου Ρόμαν Ολέκσιβ από την Ουκρανία, ο οποίος τον Ιούλιο του 2022 βρέθηκε με τη μητέρα του σε νοσοκομείο στη Βίνιτσα, το οποίο δέχθηκε βομβαρδισμό. Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο νεαρός μίλησε για τις φρικτές εμπειρίες που βίωσε και τα λόγια του άγγιξαν όλους τους παρευρισκόμενους.

Όσα είπε ο Ρόμαν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αναφερόμενος στα γεγονότα της τραγικής ημέρας,ο Ρόμαν δήλωσε: «Ήμουν με τη μητέρα μου στο νοσοκομείο όταν έπεσε μια βόμβα». Συνέχισε λέγοντας ότι «ήταν η τελευταία φορά που την είδα και της είπα αντίο». Περιγράφοντας τη σκηνή,ανέφερε ότι «την είδα κάτω από τα ερείπια και της είπα αντίο βλέποντας μόνο τα μαλλιά της. Έπειτα παρέμεινα στην εντατική για πάνω από 100 ημέρες και υποβλήθηκα σε 35 χειρουργικές επεμβάσεις. Έχω ακόμα πολύ δρόμο μπροστά μου για να αποκατασταθώ». Κατέληξε λέγοντας: «Όταν είμαστε ενωμένοι, έχουμε δύναμη. Μην εγκαταλείπετε ποτέ την υποστήριξή σας προς την Ουκρανία και τα παιδιά της», προκαλώντας θερμό χειροκρότημα.

Η δραματική ιστορία πίσω από τον Ρόμαν

Tον Ιούλιο του 2022, ενώ περίμεναν το ραντεβού τους με τον γιατρό στη Βίνιτσα, η Χαλίνα μαζί με τον γιο της υπήρξαν θύματα ενός πυραυλικού πλήγματος που χτύπησε την κλινική. Δυστυχώς, η Χαλίνα ήταν ανάμεσα στους 26 ανθρώπους που σκοτώθηκαν εκείνη τη μέρα. Παρά τις σοβαρές εσωτερικές κακώσεις και εγκαύματα στο 45% του σώματός του,ο Ρόμαν κατάφερε να διαφύγει από τα συντρίμμια.

Ευτυχώς μέσα σε λίγες ημέρες μεταφέρθηκε στο εξωτερικό μέσω ενός προγράμματος επείγουσας μεταφοράς ασθενών (medevac) που οργανώθηκε από το Υπουργείο Υγείας της Ουκρανίας με διεθνή συνεργασία. Το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο στη Δρέσδη ανέλαβε τη φροντίδα του νεαρού ασθενούς υπό δύσκολες συνθήκες.

“Ο Ρόμαν ήταν σε κρίσιμη κατάσταση”, δήλωσε ο νοσηλευτής Τζόναθαν Βίνκε περιγράφοντας τις προκλήσεις κατά τη διάρκεια των μεταφορών λόγω των σοβαρών τραυματισμών που είχε υποστεί.

Η αντοχή και η αποκατάσταση

“Όταν ξύπνησα φώναξα αλλά δεν μπορούσα να καταλάβω τι έλεγε η νοσοκόμα γιατί μιλούσε μόνο γερμανικά”, θυμάται σήμερα ο Ρόman. “Στην αρχή νόμιζα ότι ήμουν ακόμα στην Ουκρανία μέχρι να δω τους επιδέσμους γύρω μου”. Η χαρά ήρθε όταν συναντήθηκε ξανά με τον πατέρα του.

Μάλιστα έχει γίνει ταινία μικρού μήκους βασισμένη στην ιστορία αυτού του γενναίου παιδιού με τίτλο “Romchyk”, όπου απεικονίζεται το όνειρό του να γίνει χορευτής παρά τις δυσκολίες υγείας που αντιμετώπισε κατά τη διάρκεια των θεραπειών.

Aξιοσημείωτο είναι πως παρά τις αρχικές εκτιμήσεις των γιατρών σχετικά με πιθανές αναπηρίες στον κινητικό τομέα λόγω των τραυματισμώντου , o Róman επέδειξε σθένος μέσω χορού και μουσικής χρησιμοποιώντας ακορντεόν ως μέθοδο αποκατάστασης.
Σήμερα έχει επιστρέψει στην πατρίδα μαζί με τον πατέρατου μετά από μια μακριά πορεία ανάρρωσης.