Οι Προκλήσεις των Νέων που Διαμένουν με τους Γονείς τους

Οι νέοι που εξακολουθούν να ζουν στα «παιδικά δωμάτια» των γονιών τους φαίνεται να είναι οι πιο αδικημένοι από τις πρόσφατες ανακοινώσεις της ΔΕΘ. Συχνά βρίσκονται σε κατάσταση ανεργίας ή εργάζονται με ημιαπασχόληση, και όταν έχουν δουλειά, οι αποδοχές τους κυμαίνονται γύρω από τον βασικό μισθό ή το μέσο μισθό που ανέρχεται σε 1.000-1.100 ευρώ.

Για αυτή την ομάδα δεν έχει γίνει καμία προσαρμογή στο αφορολόγητο όριο ούτε έχει αναθεωρηθεί η φορολογική κλίμακα. Επιπλέον, δεν έχουν τη δυνατότητα να αποκτήσουν παιδιά ώστε να επωφεληθούν από χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές (υπό την προϋπόθεση ότι το ατομικό εισόδημα ξεπερνά τον βασικό μισθό). Το θέμα της στέγασης δεν έλαβε καμία ώθηση εν όψει του νέου προϋπολογισμού, παρόλο που είναι ευρέως παραδεκτό ότι το Δημογραφικό αποτελεί ένα σοβαρό οικονομικό και κοινωνικό πρόβλημα αλλά και εθνικής σημασίας.

Παράλληλα, το πρόγραμμα «Σπίτι 2» όχι μόνο απέτυχε να προσφέρει βοήθεια στους ευάλωτους πολίτες εν μέσω της κρίσης στέγης αλλά συνέβαλε επίσης στην αύξηση των τιμών των παλιών κατοικιών. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την άνοδο και των ενοικίων. Η μείωση του φόρου για τους ιδιοκτήτες δεν θα μετακυλιστεί στους ενοικιαστές και ουσιαστικά ενθαρρύνει τους επενδυτές να στραφούν προς τα ακίνητα (λόγω μηδενικών τραπεζικών επιτοκίων), οδηγώντας σε μεγαλύτερη συγκέντρωση ακινήτων.

Από τις 130.000 αιτήσεις που υποβλήθηκαν κατά τη διάρκεια των πρώτων εννέα μηνών του προγράμματος «Σπίτι 2», μόλις το 25% εγκρίθηκε και μόνο το 2,5% εξ αυτών οδήγησε σε στέγαση: Από την αρχή του έτους αγοράστηκαν περίπου 3.500 διαμερίσματα μέσης ηλικίας 43 ετών. Συνολικά, μαζί με το προηγούμενο πρόγραμμα «Σπίτι 1», μόλις 11.000 οικογένειες έλαβαν βοήθεια για στέγαση από κρατική χρηματοδότηση ύψους λιγότερης από 1,1 δισεκατομμύρια ευρώ – σχεδόν δηλαδή κοντά στα 100 χιλιάδες ανά κατοικία.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι δύο αυτοί σχεδιασμοί είχαν στόχο τη δημιουργία συνολικά 30.000 κατοικιών αξίας τριών δισεκατομμυρίων ευρώ.

Ωστόσο, αυτός ο αριθμός θεωρείται ανεπαρκής καθώς η κατάργηση του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας είχε ως αποτέλεσμα την απώλεια περίπου 170.000 κοινωνικών κατοικιών μέσα στην περίοδο από το 2010 έως το 2024· ωστόσο ούτε αυτά τα κονδύλια αξιοποιήθηκαν πλήρως.

Aιτίες Αποτυχίας

• Η επικέντρωση αποκλειστικά σε παλαιές κατοικίες (με οικοδομική άδεια πριν από το έτος2007),γεγονός που αύξησε δραματικά τις τιμές όλων των ακινήτων.
• Η απαραίτητη συμμετοχή του αγοραστή με ποσό άνω του20% επί της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου υπό μορφή “μαύρων” χρημάτων.
• Η ανάγκη εύρεσης επιπλέον χρηματοδότησης για τις απαιτούμενες επισκευές (μέση ηλικία μεταβιβαζόμενων κατοικιών τα43 χρόνια).