Η Τουρκία και η Ελληνική Αγορά Ψαριών: Μια Νέα Δυναμική
Η Τουρκία δεν περιορίζεται πλέον μόνο στον ανταγωνισμό με την Ελλάδα στην αγορά ψαριών, αλλά έχει αρχίσει να προμηθεύει την ελληνική αγορά με ολοένα και μεγαλύτερες ποσότητες. Η χώρα αυτή «ταΐζει» την Ελλάδα με λαβράκια και τσιπούρες, καθιστώντας τη σε σημαντικό εισαγωγέα των τουρκικών προϊόντων. Αυτή η νέα κατάσταση δημιουργεί προκλήσεις, ερωτήματα και μια σφοδρή αναμέτρηση για το μέλλον της ελληνικής ιχθυοκαλλιέργειας. Σύμφωνα με στοιχεία από τη Διεθνή Οργάνωση Τροφίμων και Γεωργίας (FAO), η Τουρκία διατηρεί τον ανταγωνιστικό της χαρακτήρα στις τιμές, ενισχύοντας συνεχώς τη θέση της στις διεθνείς αγορές.
Η Ελλάδα ως Σημαντικός Προορισμός για το Τουρκικό Λαβράκι
Το 2024, οι εξαγωγές λαβρακιού από την Τουρκία παρουσίασαν εντυπωσιακή αύξηση λόγω της ισχυρής ζήτησης από βασικούς εμπορικούς εταίρους: η αξία των εξαγωγών αυξήθηκε κατά 14% ενώ ο όγκος κατά 21% σε σύγκριση με πέρυσι. Η Ελλάδα αναδείχθηκε ως ο μεγαλύτερος και ταχύτερα αναπτυσσόμενος προορισμός για το τουρκικό λαβράκι, καταγράφοντας αύξηση 97% στον όγκο εξαγωγών και 83% στην αξία.
Επιπλέον, οι αγορές της Ιταλίας και των Ηνωμένων Πολιτειών παρουσίασαν επίσης αξιοσημείωτη άνοδο, καθώς οι τουρκικές εξαγωγές προς αυτές τις χώρες αυξήθηκαν κατά 18%. Αντίθετα, οι εξαγωγές προς την Ολλανδία σημείωσαν πτώση κατά 13%. Σε επίπεδο όγκου, παρατηρήθηκε αύξηση των εξαγωγών προς την Ιταλία κατά 20% καθώς επίσης και προς το Ηνωμένο Βασίλειο που κατέγραψε αύξηση 13%.
Στην Τσιπούρα: Κυριαρχία της Τουρκίας
Στον τομέα της τσιπούρας, οι τουρκικές εξαγωγές σημείωσαν άνοδο αξίας κατά 28%, ενώ ο όγκος αυξήθηκε μόλις κατά 3%. Και εδώ η Ελλάδα εμφανίζεται ως ο κύριος εισαγγελέας αυτού του είδους ψαριού με τις εισαγωγές να ενισχύονται σημαντικά — συγκεκριμένα καταγράφηκε αύξηση αξίας κατά 67% και όγκου κατά 34%.
Aντίθετα όμως οι ελληνικές εξαγωγές τσιπούρας παρέμειναν στάσιμες στην αξία τους αλλά υπέστησαν σημαντική πτώση στον όγκο (-13%). Οι κυριότερες αγορές όπως Ισπανία και Ιταλία κατέγραψαν μειώσεις -18% και -16%, αντίστοιχα. Παρόλα αυτά η επίδρασή τους στην αξία ήταν περιορισμένη: η Ιταλία διατήρησε σταθερή αξία εισαγώμενων προϊόντων ενώ η Ισπανία σημείωσε μόλις πτώση ύψους τέσσερα ποσοστιαίες μονάδες.
Μια Σκληρή Πραγματικότητα για τον Τομέα
Το έτος αυτό αποκαλύπτει μια σύγχρονη προβληματική πραγματικότητα. Η Τουρκία επενδύει επιθετικά στις εξωτερικές αγορές αυξάνοντας συνεχώς την παραγωγή της κι αποκτώντας μεγαλύτερο κομμάτι στη διεθνή αγορά — κυρίως αυτήν που αφορά τα ελληνικά προϊόντα. Τα δεδομένα είναι σαφή: Η Τουρκία διαθέτει περισσότερους πόρους σε περισσότερους πελάτες.
Aπό την άλλη πλευρά, αν κι εξακολουθεί να είναι ανταγωνιστική διατηρώντας σταθερές τις τιμές των προϊόντων που εξακολουθεί να προσφέρει στο εμπόριο ,η Ελλάδα βλέπει τους συνολικούς αριθμούς να υποχωρούν οδηγούμενη τελικά στο να χρειάζεται να εισάγει ψάρια από τον κύριο αντίπαλό της. Ενώ υπάρχει παρόν για τον κλάδο της ελληνικής υδατοκαλλιέργειας ,το κρίσιμο ερώτημα παραμένει αν θα μπορέσει αυτός ο κλάδος να έχει μέλλον χωρίς στρατηγική επαναφοράς μέσω επενδύσεων στην τεχνολογία ή αλλαγής στόχων.