Η Στρατηγική του Τραμπ απέναντι στη Ρωσία
Απαντώντας στο ερώτημα αν ο Ντόναλντ Τραμπ αιφνιδίασε τη διεθνή κοινότητα με την αυστηροποίηση της πολιτικής του προς τη Ρωσία, είναι σαφές ότι δεν υπάρχει μία μόνο απάντηση. Η θετική και η αρνητική εκδοχή μπορούν να συνυπάρχουν, καθώς η αλλαγή στάσης του προεδρεύοντος των ΗΠΑ απέναντι στον Ρώσο ομόλογό του έχει γίνει εδώ και καιρό γνωστή. Αρχικά,κάποιοι ερμήνευσαν αυτή τη μεταστροφή ως μια προσπάθεια δημιουργίας τεχνητής έντασης. Ωστόσο, οι εξελίξεις που ακολούθησαν αποδείχθηκαν ανατρεπτικές: η 14η Ιουλίου σηματοδότησε μια νέα εποχή στις διπλωματικές σχέσεις μεταξύ Ουάσινγκτον και Κρεμλίνου, καθώς οι ψίθυροι μετατράπηκαν σε κραυγές και ο πρόεδρος των Ρεπουμπλικανών έθεσε τις ρωσικές αξιώσεις σε ένα πιο αυστηρό πλαίσιο.
Η ανακοίνωση για τους δευτερεύοντες δασμούς ήρθε σε μια συγκυρία που δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαία. Μετά την έγκριση από τον Τραμπ της αποστολής σημαντικών στρατιωτικών συστημάτων στην Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένων των Patriot, αποφάσισε να ενισχύσει τις σχέσεις με το ΝΑΤΟ. Κατά τη διάρκεια μιας ιδιωτικής συνάντησης με τον Γενικό Γραμματέα της Συμμαχίας Μαρκ Ρούτε, φάνηκε να ευθυγραμμίζεται με την επιδίωξη τόσο της Συμμαχίας όσο και της Ευρώπης για άμεσο τερματισμό των εχθροπραξιών στην Ουκρανία. Όταν ρωτήθηκε αν θα επιβάλει φόρους έως 500%,ο Αμερικανός πρόεδρος απάντησε ότι ακόμη και δευτερεύοντες δασμοί ύψους 100% θα μπορούσαν να συμβάλουν στην επίτευξη συμμόρφωσης από πλευράς Ρωσίας.
Κατά τη διάρκεια μιας θετικής συνομιλίας με τον Ρούτε σχετικά με τις αμυντικές δαπάνες που βρίσκονται σε παράλληλη τροχιά μεταξύ τους, ο Τραμπ εξέφρασε ξανά την απογοήτευσή του για τον Πούτιν λέγοντας ότι έχει συμφωνήσει τέσσερις φορές μαζί του για το τέλος αυτού του πολέμου χωρίς αποτέλεσμα.
Σκοποί πίσω από τις απειλές για δευτερεύοντες δασμούς κατά της Ρωσίας
Παρά το γεγονός ότι δεν έχει εγκρίνει ακόμα την επιβολή νέων δασμών, ο Τραμπ έστειλε ένα αυστηρό μήνυμα στον Πούτιν κατά τη διάρκεια συνομιλιών καλώντας τον να βρει κοινό τόπο με την Ουκρανία εντός 50 ημερών. Οι σκοποί πίσω από τους προτεινόμενους υψηλούς δασμούς περιλαμβάνουν τόσο την οικονομική εξασθένηση της Ρωσίας —η οποία ήδη αντιμετωπίζει σοβαρές οικονομικές προκλήσεις λόγω στρατηγικών επενδύσεων— όσο και μια μορφή διπλωματικής απομόνωσης. Εφόσον οι υψηλοί αυτοί φόροι εφαρμοστούν τελικά κατά της Μόσχας, οποιαδήποτε χώρα συνεχίζει εμπορικές σχέσεις μαζί της θα υποστεί σημαντικούς φόρους στις πωλήσεις προϊόντων στις ΗΠΑ.
Είναι πιθανό χώρες όπως η Ινδία ή η Τουρκία —που εισάγουν πετρέλαιο από τη Ρωσία— να επηρεαστούν αρνητικά στις σχέσεις τους με αυτή καθώς θα δεχθούν πιέσεις όχι μόνο από δυτικά κράτη αλλά κι από άλλες χώρες παγκοσμίως.
Στο στρατόπεδο του Βολοντίμιρ Ζελένσκι φαίνεται πως επικρατεί αισιοδοξία καθώς το αίτημά τους για συνέχιση στρατιωτικής βοήθειας φαίνεται πως βρίσκει ανταπόκριση υπό την προεδρία Τραμπ παρά τις αρχικές εντάσεις που υπήρχαν ανάμεσα στους δύο ηγέτες μετά την ανάληψη καθηκόντων του τελευταίου.
Eπιμένοντας στα ουκρανά εδάφη εξακολουθούν οι κλιμακούμενες επιθέσεις των ρωσσικών στρατευμάτων ακόμα κι σε κατοικημένες περιοχές πλήττοντας αμάχους ενώ οι δηλώσεις Πούτιν περί ειρηνεύσεων δεν πείθουν κανένα γεγονός που δικαιώνει τα λεγόμενα Ζελέnski σχετικά με το ενδιαφέρον μηδαμινής διάθεσης εκ μέρους του τελευταίου προς ειρηνεύσιμες λύσεις.
Aναμένονες είναι επίσης οι αντιδράσεις στην Ευρώπη σχετικά με πιθανές υποστηρίξεις προς την Ουκρανού όσον αφορά τα ανατολικά εδάφη τα οποία διεκδικεί σφοδρά η Μόσχα χωρίς καμία διάθεση παραχώρησης εκ μέρους Κιέβου.
Tο μεγάλο ζητούμενο παραμένει πώς θα αντιδράσει τελικά ο Πούτιn στους προτεινομένους υψηλού ύψους δεύτερους φόρους δεδομένου ότι συχνά καταφεύγει σε αιφνειδιασμό ενώ παράλληλα εγκρίνονται κονδύλια στην Ευρώπη για ανοικοδόμηση περιοχής υπό ουκρανό έλεγχο.