Την ανάκληση της υφιστάμενης από το 1925 απαλλοτρίωσης για τμήμα της έκτασης στην οποία ανεγέρθηκε, στεγάζεται και λειτουργεί το «Ασκληπιείο» της Βούλας ζητά δικαστικά μετά από 100 χρόνια η διοίκηση του Νομικού Προσώπου της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Με την ενέργεια αυτή, η Εκκλησία επί της ουσίας αποκηρύσσει το φιλανθρωπικό της χαρακτήρα και σε συνδυασμό με την προσπάθεια τσιμεντοποίησης των αδόμητων χώρων πρασίνου της βουλιαγμένης, επιδίδεται πλέον σε βιομηχανία αγοροπωλησίας ακινήτων, (real estate).
Ειδικότερα, η εκκλησία ζητάει την άρση της απαλλοτρίωσης 46 στρεμμάτων, δηλαδή τη μισή έκταση που φιλοξενεί το Ασκληπιείο Νοσοκομείο. Θέλει με δικαστική  απόφαση να πάρει πίσω τα 46 στρέμματα για να τα εκποιήσει ή να ζητήσει από το Ελληνικό Δημόσιο περίπου 80 εκατομμύρια ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί στην αξία της έκτασης και που αν δοθούν θα στερηθούν από τα κονδύλια που διατίθενται για τη δημόσια υγεία.
Θεωρούμε αυτή την πράξη της Εκκλησίας μέγιστη πρόκληση για κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα καθώς αν η δικαστική τους επιδίωξη πετύχει ουσιαστικά σηματοδοτεί την οριστική διάλυση του Ασκληπιείου Βούλας αφήνοντας χωρίς Γενικό Νοσοκομείου όλη την Νοτιοανατολική Αττική, μία περιοχή με περισσότερο από 1 εκ. πληθυσμό.
Η Δημοτική Αρχή του Δήμου Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης αποδοκιμάζει και καταγγέλλει τη συγκεκριμένη επιδίωξη της διοίκησης του του Νομικού Προσώπου της Εκκλησίας της Ελλάδος και απαιτεί την άμεση απόσυρση της.
Σε διαφορετική περίπτωση δηλώνει ότι ο Δήμος Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης θα εξαντλήσει κάθε νομική ενέργεια για να αναστρέψει και να ματαιώσει τέτοιου είδους σχεδιασμούς. Πλην όμως η κοινωνική κατακραυγή και η περιφρόνηση τους κόσμου προς τους εμπνευστές και τους υπηρέτες της συγκεκριμένης «πρωτοβουλίας» θα είναι ασφαλώς καθολική, οριστική και μη αναστρέψιμη.