Η Κυβέρνηση Ετοιμάζει Νέα Μέτρα Υπέρ των Τραπεζών
Μια νέα πρωτοβουλία από την κυβέρνηση φαίνεται να ευνοεί τους τραπεζίτες και τις εταιρείες εισπράξεων, με πρόσχημα τη στεγαστική πολιτική. Ωστόσο, αυτή η πολιτική δεν περιλαμβάνει σχεδιασμό ή κίνητρα για την ανάπτυξη νέων ακινήτων, αλλά επικεντρώνεται στα «σπίτια των άλλων» – δηλαδή σε εκείνα που ανήκουν σε δανειολήπτες με κόκκινα δάνεια που έχουν υποστεί πλειστηριασμούς.
Περισσότερα από 20.000 ακίνητα έχουν βγει σε πλειστηριασμό λόγω της αδυναμίας των ιδιοκτητών να αποπληρώσουν τα δάνεια τους κατά τη διάρκεια της κρίσης. Οι τράπεζες αγόρασαν αυτά τα ακίνητα σε εξαιρετικά χαμηλές τιμές και τώρα επιδιώκουν να τα επαναπωλήσουν στην αγορά με κυβερνητικές ευλογίες.
Οι τράπεζες και οι εταιρείες εισπράξεων (servicers) ασκούν πιέσεις στην κυβέρνηση για να διευκολύνει τη διαδικασία πώλησης αυτών των ακινήτων, ζητώντας μάλιστα απαλλαγές από την υποχρέωση τακτοποίησης πολεοδομικών θεμάτων όπως ορίζει ο νόμος. Με αυτές τις πωλήσεις, οι τράπεζες θα κερδίσουν σημαντικά ποσά καθώς αγόρασαν τα ακίνητα σε πολύ χαμηλές τιμές λόγω περιορισμένου ενδιαφέροντος στους πλειστηριασμούς.
Επιπλέον,προγραμματίζουν να προσφέρουν νέα στεγαστικά δάνεια για την αγορά αυτών των ακινήτων,εξασφαλίζοντας έτσι έσοδα μέσω τόκων και προμηθειών που θα ενισχύσουν την κερδοφορία τους.
Aυτή η κατάσταση συνιστά ένα πραγματικό «δώρο» προς τις τράπεζες καθώς χωρίς αυτά τα έσοδα δεν θα μπορούσαν να διατηρήσουν τη χρηματοοικονομική τους υγεία εν μέσω μειούμενων επιτοκίων και λιγότερων εύκολα αποκτώμενων κερδών.
Η πρόσφατη στρατηγική των τραπεζών βασίστηκε στο ότι τοποθετούσαν κεφάλαια σε υψηλότοκες καταθέσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ενώ πλήρωναν σχεδόν μηδενικά επιτόκια στους καταθέτες τους. Τα ακίνητα αποκτήθηκαν επίσης λόγω στρεβλώσεων στη διαδικασία συμμετοχής στους πλειστηριασμούς όπου το ενδιαφέρον ήταν περιορισμένο.
Ένας σημαντικός παράγοντας είναι ότι οι πιθανές εναλλακτικές επιλογές αγοραστών δεν είχαν σαφή εικόνα για τα διαθέσιμα ακίνητα ενώ αντιμετώπιζαν αρνητικά στοιχεία όπως η ανάγκη διευθέτησης πολεοδομικών εκκρεμοτήτων – κάτι που οι τράπεζες πλέον αποφεύγουν χάρη στις κυβερνητικές ρυθμίσεις.
Aυτό δημιουργεί μια κατάσταση αθέμιτου ανταγωνισμού εις βάρος οποιουδήποτε άλλου πολίτη που θα ήθελε να συμμετάσχει στη διαδικασία του πλειστηριασμού είτε για προσωπική χρήση είτε για μεταπώληση. Η αξία στον πλειστηριασμό μειώθηκε λόγω της απουσίας ενδιαφέροντος κυρίως εξαιτίας θεμάτων πολεοδομίας αλλά τώρα οι τράπεζες επωφελούνται από αυτό το «πολεοδομικό μπόνους».
Eπιπλέον, πολλοί υπερχρεωμένοι δανειολήπτες δεν είχαν τη δυνατότητα προσφυγής στα δικαστήρια ώστε να αναδείξουν την αξία των ακινήτων κατά τον πλειστηριασμό με αποτέλεσμα πολλές φορές αυτοί οι τελευταίοι να μένουν άγονοι έως και δύο ή τρεις φορές οδηγώντας έτσι τις τιμές εκκίνησης στο 65% της πραγματικής αξίας του ακινήτου.
Aυτό έχει ως συνέπεια όσο πιο χαμηλή είναι η τελική αξία τόσο μικρότερο είναι το ποσό χρέους που διαγράφεται στον οφειλέτη. Οι τράπεζες ουσιαστικά δεν φέρνουν κανένα κόστος καθώς μεγάλο μέρος του ποσού επιστρέφει ξανά σ’ αυτές εκτός από ένα ποσοστό 25% προς το δημόσιο και ένα άλλο 10% προς πιθανούς πιστωτές.
Mάλιστα κυκλοφορούν φήμες σχετικά με εσωτερικές πληροφορίες και κυκλώματα όπου «κορακίστικοι» μεσίτες επιλέγουν συγκεκριμένα ακίνητα ενώ παραλείπονται ρυθμίσεις ώστε κάποια φιλέτα να οδηγηθούν κατευθείαν σε δημοσιεύσεις – γεγονός που παραμένει ανεξέλεγκτο μέχρι σήμερα. Ολόκληρο το σύστημα διαχείρισης κόκκινων δανείων λειτουργεί χωρίς διαφάνεια υπό ελάχιστους ελέγχους μέσα σ’ ένα νομοθετικό πλαίσιο που άλλαξε κατά τη διάρκεια μνημονίων προκειμένου ν’ απλοποιήσει τις διαδικασίες pλειστηριασμών εις βάρος δικαιωμάτων πολιτών απέναντι στις αυθαιρεσίες τραπεζών κι εισπρακτικών εταιρειών.
Αλλαγές Στην Πολιτική Στεγάσεως
Eπιβεβαιώνει πως η κυβέρνηση εξετάζει θετικά αιτήματα σχετικά με τον περιορισμό δικαιωμάτων πολιτών όσον αφορά ανακοπή δημοσιεύσεων pλειστηριασμών καθώς επίσης κι άλλους τρόπους διευκόλυνσης αυτού του είδους συναλλαγής στην αγορά κατοικιών.
Eίναι δύσκολο πάντως ν’ αποδειχθεί αν αυτή η στρατηγική όντως θα συμβάλει στη σταδιακή υποχώρηση τιμών στην αγορά κατοικιών αλλά ακόμα κι αν συμβεί αυτό πρόκειται περί μιας τεχνητής παρέμβασης στην αγορά.
Aυτές οι κινήσεις αναμένεται ν’ αποφέρουν μεγάλα κέρδη στις τράπεζες εις βάρος όλων όσοι κατέχουν περιουσία αφού αυτοί θ’ αντικρίσουν μια δραματική υποχώρηση στις αξίες τους.