Η Γιάλτα και οι Σύγχρονες Διπλωματικές Σχέσεις
Πώς συνδέονται οι πυρετώδεις διαβουλεύσεις της τριανδρίας Ρούζβελτ, Τσόρτσιλ και Στάλιν στο τουριστικό θέρετρο της Μαύρης Θάλασσας, τη Γιάλτα, τον Φεβρουάριο του 1945 με τις κρίσιμες επαφές για τη Μέση Ανατολή που καθορίζουν τη σύγχρονη ιστορία; Ο χρόνος φαίνεται να επαναλαμβάνεται 80 χρόνια αργότερα καθώς ο διπλωματικός χάρτης αναδιαμορφώνεται με νέες συμμαχίες να προκύπτουν. Οι πρόσφατες εξελίξεις ενισχύουν την πεποίθηση ότι έχει επιτευχθεί ένα «χρυσό deal» μεταξύ των ηγετών που διαμορφώνουν την παγκόσμια πολιτική σκηνή.
Ο πόλεμος διάρκειας 12 ημερών ανάμεσα στο Ισραήλ και το Ιράν προκάλεσε ανησυχία στη Μέση Ανατολή και έληξε με την παρέμβαση των Ηνωμένων Πολιτειών. Ωστόσο, κατά τα πρώτα 24ωρα της σύγκρουσης, υπήρχε έντονη ανησυχία μήπως επαναληφθούν τα γεγονότα του 2003 όταν οι ΗΠΑ εμπλέκονταν στον πόλεμο του Ιράκ. Ορισμένοι Ρεπουμπλικάνοι αλλά κυρίως Δημοκρατικοί εξέφρασαν τις αντιρρήσεις τους στην απόφαση του Αμερικανού προεδρεύοντος να επιτεθεί σε πυρηνικές εγκαταστάσεις στο Ιράν.
Μετά την αποτυχία των διαπραγματεύσεων για μια νέα συμφωνία σχετικά με τα πυρηνικά από το Ιράν, το οποίο αρνήθηκε να συμμετάσχει σε έναν έκτο γύρο συνομιλιών για τον περιορισμό του εμπλουτισμού ουρανίου που είχε φτάσει το 60%, η ομάδα του Τραμπ αποφάσισε να δράσει αιφνιδιαστικά εναντίον της θεοκρατικής κυβέρνησης. Όταν άρχισαν οι αμερικανικοί βομβαρδισμοί στις εγκαταστάσεις Νατάνζ, Ισφαχάν και Φορντό, ο Μπενιαμίν Νετανιάχου υποστήριξε ότι θα εξαλείψει την απειλή από τον αντίπαλο ενώ ο Αγιατολάχ Αλί Χαμενεϊ μαζί με τους Φρουρούς της Επανάστασης υπογράμμισαν ότι θα υπάρξουν σφοδρές αντιδράσεις.
Νέες Συμμαχίες στη Μέση Ανατολή
Στις τελευταίες ώρες η συζήτηση έχει μεταφερθεί από το αν ΗΠΑ και Ισραήλ συνεργάστηκαν στην επίθεση κατά του Ιράν προς τις νέες συμμαχίες που έχουν σχηματιστεί στην περιοχή.
Εκτός από τους Νετανιάху και Τραμπ ποιοι άλλοι ηγέτες έχουν συμβάλει στη διαμόρφωση αυτής της γεωπολιτικής πραγματικότητας; Πριν ανακοινωθεί η συμφωνία εκεχειρίας μετά από έντονους βομβαρδισμούς διάρκειας 12 ημερών, σημαντικές ήταν οι επαφές μεταξύ του υπουργού Εξωτερικών του Ιράν και τον Βλαντίμιρ Πούτιν στη Ρωσία.
Eνώ εξελισσσόταν η στρατιωτική επιχείρηση στο Ισραήλ, ο Πούτιν επικοινωνούσε τακτικά με τον Κινέζο πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ. Παρόλο που καταδίκασε τις ισραηλινοί επιθέσεις μαζί με τον Κινέζο ομόλογό του δεν ήθελε άλλη μία αποτυχία μιας συμμάχισής τους δύναμης στη Μέση Ανατολή μετά τη Συρία.
Η Δυναμική Μεσογειακή Πολιτική
Aναμένοντας παράλληλα μια θετική στάση από τον Τραμπ σχετικά με τις διεκδικήσεις αναφορικά με τα ανατολικά εδάφη της Ουκρανίας ως ρωσικά εδάφη , ο Πούτιν επέλεξε να μην κλιμακώσει περαιτέρω την κατάσταση απέναντι στον Αμερικανό πρόεδρό του.
Aξιολόγηση:
- Tα σχέδια για τη Γάζα:
- Tο μέλλον των σχέσεων μεταξύ ΗΠΑ-Ιραν:
- Tην επίδραση των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων:
Οικονομικές Επιπτώσεις: Πετρέλαιο & Κίνα
The pressure exerted by both Doha and Qatar on Iran became evident following Trump’s recent tour in the Middle East where it was noted that Qatar’s government agreed to purchase at least 160 aircraft from the US worth over $200 billion – marking the largest order in Boeing’s history.
The conflict between Israel and Iran raised concerns about potential blockades of the Strait of Hormuz by Tehran which would directly impact Saudi Arabia and other Gulf nations that rely heavily on these waters for oil exports.China emerged as a significant player as well as it imports nearly all of it’s oil from Iran through these straits.
In this context one might wonder what role Turkey plays alongside China in shaping this geopolitical landscape?
The Role of turkey and Future Implications
The closure of the strait would severely affect China as it relies on Iranian oil imports while US Secretary of State has sought to involve Beijing as a mediator urging them to prevent any blockade.
meanwhile Turkish negotiations led by Erdogan are also crucial not only for military supplies but also for maintaining control over Syria thus preventing further escalation with Iran during this period of heightened tensions.
in conclusion we see how various powers have shaped current events leading us into an uncertain future where alliances may shift rapidly based on emerging threats or opportunities within this volatile region.
*Δημοσιεύτηκε στα «Παραπολιτικά»*